بررسی مشکلات موجود در توسعه فناوری غنی سازی اورانیوم (مطالعه موردی کشورهای ژاپن ، پاکستان و جمهوری اسلامی ایران )

غنی سازی اورانیوم را می توان قلب چرخه سوخت هسته ای ، به عنوانیکی از منابع تامین انرژی پاک به حساب آورد. کشورهای دارنده فناوری غنی سازی اورانیوم برای توسعه این فناوری با مشکلات زیادی مواجه بودهاند. به دلیل محرمانگی اطلاعات هسته ای در هر کشور و عدم امکان انتقال دانش و فناوری در این حوزه، دستیابی به تجارب آنها در حوزه توسعه فناوری هسته ای و روشن کردن جورچین آنها در صنعت هسته ای ، اطلاعات با ارزشی جهت بهینه کاوی در اختیار برنامه ریزان این حوزه در کشور قرار می دهد. از این رو در این پژوهش مشکلات توسعه فناوری غنی سازی اورانیوم مورد بررسی قرار گرفته است و بر اساس آن سطح بلوغ فناوری (TRL) نیز برآورد شده است . داده های بدست آمده بر اساس دو شاخص »حیطه دانش « و »تجربه و تخصص «، در سه موضوع مشکل فنی ، حادثه طبیعی و خرابکاری صنعتی به ترتیب برای سه کشور ژاپن ، پاکستان و جمهوری اسلامی ایران مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است . پژوهش حاضر نشان داد توجه و دقت کافی به مراحل سطح بلوغ فناوری (TRL) از بعد فنی و اتخاذ تدابیر لازم جهت مقابله با حوادث طبیعی و انسان ساخت از اهمیت ویژهای در صنعت غنی سازی برخوردار است . همچنین با توجه به اهمیت مرحله غنی سازی در چرخه تولید سوخت هسته ای و با توجه به لزوم خوداتکایی و اطمینان از سوخت پایدار، در یک نگاه کلان، عزم مسئولین مربوطه در خوداتکایی در حوزه غنی سازی را می توان پیشران اصلی جهت غلبه بر مشکلات موجود در توسعه فناوری غنی سازی اورانیوم برشمرد.

Keywords:

فناوری هسته ای , سطح بلوغ فناوری (TRL) , صنعت غنی سازی , ژاپن , , پاکستان , ایران