تأمین آب و بهداشت در
فرانسه در حد استاندارد جهانی است و از کیفیت خوبی برخوردار است. گزارشها نشان میدهد که 99.7% از نمونه ها با استانداردهای باکتریولوژی کیفیت آب آشامیدنی و 3/82% از نمونه ها با استاندارد فاضلاب تصفیه شده مطابقت دارد. مطابق قانون آب سال 1992 در فرانسه، اهداف خطمشی اصلی، برآورده نمودن استانداردهای جدید اتحادیه اروپایی مربوط به آلودگیهای کشاورزی خانگی و صنعتی و تضمین ذخیره کافی آب برای برآورده نمودن نیازمندیهاست. برای نیل به این اهداف، استراتژی پرداخت «جریمه آلودگی» وضع شده است. البته این خط مشی یک سری مشکلات بالقوه دارد. نخست اینکه مالیات آلودگی ارتباطی با میزان فاضلاب تخلیه شده ندارد و هزینه فاضلاب بر حسب حجم واقعی آب مصرفی برآورد میگردد. مالیات آلودگی صنعتی به عنوان یک سازوکار واقعی بازار به منظور کنترل آلودگی محسوب نمیشود زیرا بیشتر درآمد ایجاد شده به شکل یارانهها به همان صاحب صنایع برمیگردد. این درآمدها در مناطق حفاظت شده
زیست محیطی و یا مناطقی که متولیان آب آن را پالایش میکنند بکار نمیرود. مالیات آلودگی به عنوان یک چرخه مالی بده، بستان کار میکند و در کاهش آلودگی صنعتی منابع آب مفید است