بررسی فراواوی خارش و شدت آن و فاکتورهای مرتبط با آن در بیماران همودیالیزی بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان

مقدمه: نارسایی کلیه ی شدید، به دلیل عدم توانایی کلیه در دفع سموم با عوارض فراوان جسمی، اختلالات پوستی از جمله خارج همراه می باشد. شدت خارج، متغیر بوده و در جوامع مختلف شیوع متفاوتی داشته است. با توجه به آمارهای ارائه شده در مطالعات مختلف مبنی بر شیوع بالای خارج در بیماران همودیالیزی و اثرات نامطلوب آن بر سلامت آنان، در این مطالعه به بررسی شیوع خارج اورمیک و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت همودیالیز بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان در سال ۱۳۹۸ پرداختیم. شیوه ی مطالعه: این مطالعه ی توصیفی- مقطعی، بر روی ۱۰۰ بیمار که در بیمارستان ع لی ابن ابیطالب (ع) زاهدان در سال ۱۳۹۸ تحت دیالیز قرار گرفتند، صورت پذیرفت. ابزار گردآری اطلاعات شامل پرسش نامه ی اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه ی پرسپوویچ بود. اطلاعات آزمایشگاهی مندرج در پرونده ی بیماران در فرم اطلاعاتی وارد شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی بیماران برابر با ۴۶/۱۷ سال بود. ۴۶ درصد بیماران خارج داشتند که از این تعداد، ۵۰ درصد (۲۳ مورد) با خارش فرم خفیف، ۲۸/۲۶ درصد (۱۳ مورد) متوسط و ۷۲۱ درصد (۱۰ مورد) خارج شدید داشتند. متوسط سن بیماران با خارش خفیف، ۴۵ سال ( با محدوده ی سنی ۳۱۰۶۷ سال)، در بیماران با خارش متوسط، ۵۱ سال (محدوده ی ۲۶ تا ۶۶ سال) و بیماران با خارش شدید، ۵۴۹ (محدوده ی ۲۷ تا ۶۷ سال) بود. نتیجه گیری: در مطالعهی حاضر هیچ یک از عواملی چون کفایت دیالیز، جنسیت، سطح سرمی فسفر، کلسیم، تعداد دفعات دیالیز، سن پاراتیرویید هورمون با شدت خارش دی بیماران همودیالیزی ارتباط معنی داری نداشت.

Keywords:

همودیالیز مزمن , خارج اورمیک , بیماری های پوستی , نارسایی کلیه