تلقی متفکران عصر مشروطیت از مفهوم برابری
Publish place: Research in Theoretical Politics، Vol: 15، Issue: 28
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 140
This Paper With 30 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_POLITIC-15-28_007
تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1402
Abstract:
همزمان با جنبش مشروطیت و تغییر نظام سیاسی از (سلطنت مطلقه به
مشروطه) مباحثه درباره ایده برابری نیز در میان متفکران این عصر رواج یافت.
متفکران این عصر (مشروطه خواه و مشروعه خواه) چه تلقی ای از برابری داشتند؟
مقاله حاضر بر اساس چهار ملفه معنای هستی شناسانه, ابعاد، قلمرو و دامنه
شمولیت، تلقی متفکران عصر مشروطیت از برابری را بررسی می کند. روش مقاله
حاضر، خوانش متن محورانه است. یافته های تحقیق بدین قرار است: متفکران
دینی مشروطه خواه همچون نائینی و محلاتی بر برابری قانونی (و نه طبیعی)
ملت از جمله برابری اقلیت های دینی و زنان در ابعاد مدنی. اجتماعی. در امور
نوعیه (و نه شرعی) تاکید داشتند و برابری سیاسی را خاص عقلای ملت
می دانستند. متفکران سکولار مشروطه خواه همجون آخون دزاده و طالبوف و
متفکران مشروطه خواه میانه همجون مستشارالدوله و ملکم خان همزمان بر
برابری طبیعی و قانونی (قراردادی) ملت در ابعاد مدنیء اجتماعی و سیاسی در
قلمرو عمومی تاکید داشتند. در مقابل، مشروعه خواهان همانند شیخ فضل الله نوری» علی اکبر تبریزی و نجفی مرندی بر نابرابری طبیعی (به ویژه از منظر دینی)
باور داشتند و برابری مدنی، اجتماعی- سیاسی اقلیت های دینی و زنان را در تضاد با برتری ذاتی دین اسلام می دانستند.
Keywords:
Authors
محمدعلی توانا
دانشیار گروه حقوق و علوم سیاسی. دانشگاه شیراز ایران
محمد کامکاری
کارشناس ارشد علوم سیاسی دانشگاه یزد، ایران
سیدمحمدجواد مصطفوی منتظری
دانشجوی دکتری اندیشه سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان ایران