طبقات فرودست اجتماعی عصر صفویه از دیدگاه مسافران و گردشگران و جهانگردانخارجی در ایران

سفرنامه ها منابع مهمی برای شناخت تاریخ سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی یک جامعه هستند؛ درسفرنامه ها برخالف کتاب های تاریخ و جغرافیا، به کوچکترین مسائل اجتماع توجه شده و در آنها ازتوده های مردمی، آدابورسوم، اقتصاد، هنر، ادبیات و غیره سخن رفته است. ازجمله مسائل موردتوجهسفرنامه نویسان، بررسی روابط اجتماعی در درون یک جامعه است. رویکرد این سفرنامه ها در مسائلاجتماعی، تکیه بر جنبه های شنیداری بویژه از توده های اجتماعی است. روزگار صفویان از نگاهجامعه شناسی و انسان شناسی اجتماعی شایسته توجه فراوان است. با توجه به منابعی که بهصورتسفرنامه در دوران صفویه بر جای مانده اند و اطلاعات مهمی در ارتباط با تاریخ اجتماعی این دورهمی توان به دست آورد. بنابراین میتوان آداب ورسوم، عقاید و سنن بومی ایران در عصر صفویه را از نگاهسیاحان و جهانگردان بررسی کرد، تا از این رهگذر برخی نکات ارزشمند و تازه از فرهنگ کهن ایرانیاستخراج شده در مسیر کشف غوامض تاریخی، فرهنگی و ادبی نیز مورد استفاده قرار گیرد

Keywords:

صفویه , ایران , گردشگران , سفرنامه.