نظام عدالت کیفری را باید نقطه برخورد حقوق و آزادی های فردی با اقتدار دستگاه قضایی دانست. بی گمان هر چه قوانین با دقت و ریزبینی بیشتری نگارش شده باشند، شاهد تعامل سازنده و آرامش بیشتر خواهیم بود.
متهم به عنوان فردی که تحت حمایت «اصل بی گناهی» با دستگاه قضا مواجه می شود دارای حقوقی ناشی از
امنیت قضایی می باشد . لذا در این تحقیق با به کارگیری روش تحقیق توصیفی تحلیلی، به بررسی حقوق مبتنی بر
امنیت قضایی متهم در فرایند دادرسی کیفری پرداختیم. طی جمع بندی های انجام شده، می توان این نظر را ارائه نمود که باتوجه به برخی اصول مطرح در قانون آیین دادرسی کیفری همچون قائل شدن محدودیت هایی برای ضابطین و همچنین وظایفی برای آنان از قبیل لزوم یادآوری حقوق اولیه
متهم به آنان و تفهیم اتهام و همچنین محدود نمودن موارد صدور قرار بازداشت و شناسایی حقوقی از قبیل حق سکوت، امکان برخورداری از وکیل در تمام مراحل دادسرا و دادگاه، امکان برخوردای از خدمات پزشکی، لزوم اطلاع رسانی به خانواده و نزدیکان فرد دستگیر شده و ... قانون آیین دادرسی کیفری حاضر گامی مثبت محسوب می گردد. لیکن مواردی همچون عدم امکان انتخاب وکیل به صورت آزاد در جرائم امنیتی از نقایص آن به شمار می رود.