بررسی رابطه بین دینداری در کار با اثربخشی عملکرد معلمان تربیت بدنی ناحیه ۱ شهر کرمان

علامه طباطبایی عملکرد اجتماعی دین را در حفظ نظم و مبانی جامعه در نظر می گیرد. دین محافظ، نگهدارنده و ضامن اخلاق در جامعه و دلیل اصلی و اساسی برای جلوگیری از هوی و هوس انسان است و به دنبال چنین موضعی برای دین است که نظم و نظم جامعه باقی بماند و یکپارچگی از هم پاشیده نمی شود. از طرفی یکی از موضوعات مدیریتی که ممکن است برای مدیران کل جالب و کاربردی باشد، موضوع «اثربخشی و کارایی» سازمان است. اثربخشی یک مفهوم کلی دارد و به صورت ضمنی در برگیرنده تعداد زیادی از متغیرهاست. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین دینداری در کار با اثربخشی عملکرد معلمان تربیت بدنی ناحیه ۱ شهر کرمان، صورت گرفته است. روش تحقیق مورد استفاده از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گرد آوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری، از کلیه معلمان تربیت بدنی ناحیه ۱ شهر کرمان که تعداد آن ها ۴۷۷ نفر می باشد با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه ۲۱۳ نفر تعیین گردید. برای انتخاب افراد نمونه از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم جامعه استفاده شده است. برای جمع آوری داده ها از از پرسشنامه های دینداری در کار و اثربخشی عملکرد استفاده گردیده است. نتایج نشان داد بین کار با معنا در سطح فردی و اثربخشی عملکرد کارکنان، بین احساس همبستگی در سطح گروهی و اثربخشی عملکرد کارکنان و همچنین بین همسویی با ارزش های سازمانی و اثربخشی عملکرد کارکنان در معلمان تربیت بدنی ناحیه ۱ شهر کرمان رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. در نتیجه تایید گردید، بین دینداری در کار و اثربخشی عملکرد معلمان تربیت بدنی ناحیه ۱ شهر کرمان رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

دینداری , اثربخشی , عملکرد کارکنان , معلمان تربیت بدنی.