مقایسه تاثیر دو روش تدریس «سخنرانی» و «شبیه سازی با استفاده از بیمارنما» در ارتقای دانش و عملکرد مراقبین سلامت

مقدمه: افسردگی پس از زایمان، یک اختلال نسبتا شایع در بین مادران است. لذا آموزش مناسب و کارآمد مراقبین سلامت در رابطه با این اختلال بسیار حائز اهمیت است. مطالعه حاضر، با هدف مقایسه تاثیر دو روش تدریس «سخنرانی» و «شبیه سازی با استفاده از بیمارنما» در آموزش افسردگی پس از زایمان به مراقبین سلامت انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی، با دو گروه مداخله و کنترل، با پیش آزمون و پس آزمون است که در شبکه بهداشت و درمان شاهین شهر اصفهان سال ۱۳۹۵ انجام شد. نمونه گیری به روش سرشماری از بین مراقبین سلامت شاغل (۸۶ نفر)، انجام شد. ۸۰ نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، به طور تصادفی به دو گروه ۴۰ نفره تقسیم شدند. افسردگی پس از زایمان در گروه مداخله با روش شبیه سازی با استفاده از بیمارنما و در گروه کنترل با روش سخنرانی تدریس شد. پیش و پس از آموزش در هر دو گروه، آزمونی روا و پایا برای سنجش دانش و عملکرد افراد انجام شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل و زوجی تحلیل شد. نتایج: در هر دو گروه، میانگین نمره پس آزمون نسبت به پیش آزمون به طور معناداری افزایش داشت (۰۰۰۱/۰>p)؛ بر اساس پرسشنامه نظرسنجی، %۸۷ از افراد گروه مداخله، شبیه سازی با استفاده از بیمارنما را روش تدریس مناسبی دانستند و %۸۵ نیز آن را به روش سخنرانی ترجیح دادند. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد شبیه سازی با استفاده از بیمارنما نسبت به روش سخنرانی، در آموزش افسردگی پس از زایمان، تاثیر بیش تری در افزایش دانش و عملکرد مراقبین سلامت دارد و همچنین شرکت کنندگان در جلسه تدریس بیمارنما، این روش را به روش سخنرانی ترجیح می دهند.

Keywords:

Postpartum depression , simulated patient , education , healthcare providers , lecture , simulation , افسردگی پس از زایمان , بیمار نما , آموزش , مراقبین سلامت , سخنرانی , شبیه سازی