رابطه ویژگی های فردی و رفتاری حسابرسان با قابلیت تشخیص تقلب صورت های مالی

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه ویژگی های فردی و رفتاری حسابرسان با قابلیت تشخیص تقلب حسابرسان و شناسایی جنبه های مختلف مکتب تردید گرایی به منظور تعیین تاثیر آن بر بهبود کیفیت حسابرسی و ایجاد اطمینان از صورت های مالی می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه پژوهش، توصیفی-پیمایشی و با در نظر گرفتن معیار زمان، مقطعی است. جامعه آماری این پژوهش شامل حسابرسان شاغل در سازمان حسابرسی و موسسات حسابرسی معتمد مستقر در تهران می باشند ، شامل مدیر ، شریک و سرپرست است. که با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده با تخصیص متناسب ۱۲۰ نفر بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند . جهت گردآوری داده ها از هر دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده گردید . داده های بخش نظری و پیشینه با مطالب کتب ، مقالات و پایان نامه ها انجام و در بخش میدانی نیز به منظور گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استاندارد هارت (۲۰۱۰) بر اساس طیف پنج درجه ای لیکرت استفاده شده است و به منظور حصول اطمینان از روایی و پایایی پرسشنامه از بار عاملی گویه ها، آلفای کرونباخ ، پایایی ترکیبی، میانگین واریانس استخراج شده و ریشه دوم میانگین واریانس استخراج شده (معیار فورنل و لارکر) استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل از آزمون آماری کمترین مربعات جزیی Smart PLS استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین ویژگی های فردی و رفتاری حسابرسان (ذهن پرسشگر، جستجوی دانش ، تعلیق در قضاوت، اعتماد بین فردی ، اعتماد به نفس ، خودرای بودن) با قابلیت تشخیص تقلب صورت های مالی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

ذهن پرسشگر , جستجوی دانش , تعلیق در قضاوت , تفاهم بین فردی , اعتماد به نفس , خودرای بودن , تقلب