بررسی تاثیر تمرین شنا و مصرف ویتامین Dبر مسیر سیگنالینگ B-catenin/TCF در رتهای مدل آندومتریوز

هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین شنا و مصرف ویتامین Dبر مسیر سیگنالینگ β-catenin/TCF در رتهای مدل اندومتریوز بود. بدین منطور تعداد ۳۰ سر موش صحرایی نر ویستار ۸ هفته ای با میانگین وزنی ۶۲/۱۵±۸۵/۲۰۲ گرم پس از القا مدل به روش پیوند زدن بافت اطراف ناحیه اندومتر به صورت تصادفی به گروه های ۶گانه کنترل-سالم(۵=n)، شم(محلول نرمال سالین برای کنترل اثر خوراندن گاواژ) (۵=n)، اندومتریوز(۵=n)، اندومتریوز+ویتامینD(۵=n)، اندومتریوز+شنا(۵=n)، اندومتریوز+شنا+ویتامین D(۵=n)تقسیم شدند. میزان مصرف ویتامینD، mg/kg۲۰۰ به ازای وزن بدن هر رت بوده و نیز برنامه تمرین شنا به مدت ۸ هفته و هر هفته پنج روز و هر روز به مدت ۳۰ دقیقه بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز واریانس یکطرفه استفاده گردید. یافته ها نشان داد که میزان بیان ژن های β-catenin و TCFدر گروه اندومتریوز نسبت به گروه کنترل-سالم به طور معناداری بیشتر بود(۰۳۵/۰ ،۰۰۷/۰=p). شنا، ویتامینD و ترکیبی از شنا+D با کاهش در بیان ژن β-catenin و TCF همراه بود. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگرآن است که تنظیم بیان ژن β-catenin و TCF در وضعیت طبیعی در فرایند اندومتریوز می تواند باعث بهبود سطح این بیماری گردد و احتمالا انجام تمرینات شنا و نیز مصرف هم زمان ویتامین D در وضعیت طبیعی مسیرβ-catenin/TCF موثر خواهد بود.

Keywords:

شنا , ویتامین D , β-catenin , TCF , آندومتریوز