اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت روابط زناشویی زوجین دارای تعارض

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت روابط زناشویی زوجین دارای تعارض انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل زوجین دارای تعارض مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز در سال ۱۴۰۱ بوده است. سپس با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۸ زوج انتخاب شده اند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۴ نفر و گروه کنترل ۱۴ نفر قرار گرفته اند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی استفاده شد. سپس آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰ دقیقه ای درمان شناختی رفتاری را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. پس از آن پس آزمون بر روی هر گروه انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که در گروه آزمایش، میانگین نمره کیفیت روابط زناشویی زوجین در پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که، درمان شناختی رفتاری بر کیفیت روابط زناشویی زوجین دارای تعارض تاثیر دارد.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , کیفیت روابط زناشویی , زوجین دارای تعارض.