مروری بر سالمونلا (طبقه بندی ، ویژگی ، اپیدمیولوژی ، بیماری زایی و تشخیص)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 74

This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

FSACONF14_041

تاریخ نمایه سازی: 7 مرداد 1402

Abstract:

گوشت مرغ به علت داشتن پروتئین با کیفیت بالا و حضور تمام اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز بدن انسان یکی از عمدهترین منابع گوشتی در تمام دنیاست اما گوشت مرغ نه تنها به فساد حساس است بلکه در گسترش بیماریهای با منشاء غذایی نیزدخیل است. به طور کلی گوشت مرغ به عنوان یک غذای ارزان، سالم و دارای پروتئین بالا و چربی کم شناخته شده است. علاوه برآن برخلاف گوشت گاو و خوک محدودیتی برای مصرف ندارد. این ویژگی ها و عوامل دیگر گوشت مرغ را تا حد زیادی محبوب ترینمحصول غذایی در سراسر جهان کرده است. با توجه به ارتباط ذاتی گوشت مرغ با پاتوژن های غذایی مانند گونه های سالمونلا وکمپیلوباکتر نگرانی های روز افزون در مورد ایمنی مرغ ها وجود دارد. آلودگی متقاطع در طی پروسس گوشت مرغ و متعاقب آنافزایش تعداد باکتری در محصول نهایی ممکن است اتفاق بیافتد ( Luber ، ۲۰۰۹ ). در طول مراحل مختلف کشتار و پروسس گوشت،تمام بافتهای خوراکی در معرض آلودگی از منابع مختلف داخلی و خارجی پرنده و همچنین از محیط، تجهیزات و افرادی است کهدر پروسس آن دخالت دارند. بیش از ۳۰ جنس میکروارگانیسم شامل هفت پاتوژن ( کمپلوباکتر ، سالمونلا ، یرسینیا انتروکولیتیکا کلستریدیوم پرفرنژنس ، لیستریا مونوسایتوژنز ، استافیلوکوکوس اورئوس ، اشرشیاکلی ۷:H۱۵۷O ۷ در ارتباط با آلودگی محصولاتمرغ شناخته شده اند. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها ۸ ، اشرشیاکلی ۷:H۱۵۷O هر ساله مسبب ۷۳۰۰۰ مورد بیماریو ۱۶ مورد مرگ و سالمونلا هر ساله مسبب ۴۰۰۰۰ مورد بیماری است و بیشتر از ۱۰۰۰ مورد مرگ هر سال در نتیجه عفونتسالمونلا اتفاق می افتد. طبق گزارش مرکز کنترل بیماری ها در ایالات متحده این پاتوژن ها روی همرفته مسئول ۹ / ۳ میلیون موردبیماری با منشاء غذایی و ۱۶۰۰ مورد مرگ در سال می باشد (اسمیت، ۲۰۰۵ )

Authors

کیانوش برزگرمحمدی

دانشجو بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

محمد محمدی

دانشجو بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران