مطالعه تطبیقی مفهوم آستانگی در معماری ورودی بناهای مذهبی مطالعه موردی: هند، چین و ایران

نگاه ساده انگارانه به بعضی مفاهیم مانند مفهوم «آستانه» باعث فراموشی ابعاد معنایی آن شده است. شخصیت بخشی و انرژی انتقال برای عبور از یک فضا به فضای دیگر و ساخت فضاهای قدرتمند که وظیفه اصلی انتقال را بر عهده دارند، ضروری است. از این رو بررسی مفهوم «آستانگی»، می تواند طیف وسیعی از معانی مرتبط با فضا و مکان را در برگیرد که بر حس حضور تاثیر گذاشته و فضا را واجد معنا کند. حال آنکه مفهوم «آستانگی» در معماری، چه مراتبی بر روابط میا ن محدوده های معماری مترتب است و فضای آستانه ورودی در معماری بناهای مذهبی کشورهای آسیایی به چه صورت بیان شده وچه تفاوت هایی و شباهتهایی بایکدیگر دارند؟ از جمله سوالات مطرح در این پژوهش است. روش به کار گرفته در این پژوهش توصیفی-تحلیلی و استدلال منطقی با بررسی های اسناد کتابخانه ای است. یافته های تحقیق در ۵ دسته کالبد، کارکرد، بصری، معنا و جوهری دسته بندی شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که در معماری مساجد ایران نسبت به معابد گذشته هر ۳ کشور و مساجد کشور هند و چین در بحث جوهرخیال در ورودی بنا توجه ویژه ای نشان داده شده است.

Keywords:

آستانگی ورودی , بناهای مذهبی , هند , چین , ایران