بررسی تاثیر شیوه های رایج مدیریتی در جنگله ای زاگرس شمالی بر حجم سرپای جنگل مطالعه موردی: جنگل هایمیرآباد آذربایجان غربی

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 77

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

FRPCC03_154

تاریخ نمایه سازی: 10 مرداد 1402

Abstract:

دخالت بشر در عرصه های منابع طبیعی، ازجمله جنگل ها، در اثر بی توجهی به اصل پایداری آن ها،معمولا تخریب این عرصه ها را به همراه داشته است. برای اداره بهتر و بهره برداری بهینه و پایدار از جنگل یکی از اطلاعات اساسی و ضروری، دانستن میزان موجودی (حجم) جنگل و تولید آن است. در واقع برنامه ریزی آینده بر اساس آمار و اطلاعاتی است که از جنگل به دست می آید؛ بنابراین در یک برنامه ریزی دقیق، دانستن موجودی سرپا، جامعه جنگل ضروری است. در این مطالعه، میزان حجم (مترمکعب در هکتار) در سه کاربری بکر، حفاظتی و بهره برداری در جنگل های شهرستان میرآباد استان آذربایجان غربی برآورد گردید. در هر کاربری در داخل واحدهای همسان، ۳۰ قطعه نمونه ۴۰*۴۰ متر برای اندازه گیری ها و نمونه برداری های مورد نظر مشخص شد و در داخل قطعات نمونه قطر برابرسینه از طبقه قطری ۱۰ سانتیمتر و بالاتر اندازه-گیری شد. نتایج حاصل از داده های میدانی نشان دادند که مقدار حجم در هکتار کاربری بکر ۴۶۰ مترمکعب در هکتار، کاربری حفاظتی ۵۴ مترمکعب در هکتار و کار بری بهره برداری ۱۲ مترمکعب در هکتار است. با بررسی نتایج حاصل از این تحقیق با استفاده از آزمون t-test مشخص گردید که میانگین تمامی پارامترهای مورد مطالعه از قبیل قطر برابر سینه، ارتفاع درختان، سطح مقطع برابر سینه و حجم سرپا در کاربری بکر »کمتر تخریب شده« به طور معنی داری بیشتر از دو کاربری دیگر است، همچنین نتایج آزمون دانکن نشان داد که مابین موجودی در هکتار کاربری بکر با دو کاربری حفاظتی و بهره برداری اختلاف معنیداری وجود دارد، بنابراین لازم است که با مدیریت و حفاظت مناسب از جنگل های بهره برداری شده، گام مثبتی برای افزایش موجودی در هکتار جنگل های زاگرس شمالی برداشته شود.

Authors

مجید پاتو

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران

جلال هناره

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران

سهراب مرادی

گروه کشاورزی و منابع طبیعی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران