مدل تلفیقی کارت امتیازی متوازن بهبودیافته و روش دیماتل برای ارزیابی عملکرد پژوهشگاه ها و مراکز پژوهشی

تعیین چارچوب مدل ارزیابی عملکرد جامع و نیز مشخص کردن شاخص های کلیدی آن از اهمیت به سزایی در شناسایی وضعیت موجود و نیز ترسیم نقشه راه و برنامه ریزی بلندمدت پژوهشگاه ها و مراکز پژوهشی برخوردار است که این مهم از اهداف مقاله است. در این مقاله، با در نظر گرفتن جایگاه ماموریت پژوهشی پژوهشگاه ها و مراکز پژوهشی، منظرهای مبتنی بر مدل کارت امتیازی متوازن طراحی شده است. در این پژوهش علاوه بر بهره گیری از نظرات پژوهشگران خبره در چند پژوهشگاه، از ابزارهای کمی برای اعتباربخشی به مدل بهره جسته است و از تلفیق ارزیابی عملکرد متوازن، تکنیک دیماتل و نیز مدل معادلات ساختاری، رویکردی یکپارچه برای ارزیابی و در نتیجه رتبه بندی مناسب عملکرد پژوهشگاه ها و مراکز پژوهشی پیشنهاد داده است. بر اساس نتایج به دست آمده از موردکاوی این پژوهش، منظر مالی بیشترین تاثیرگذاری بر سایر منظرهای مدل کارت امتیازی متوازن از جمله دستاوردهای پژوهشی را دارد و از اهمیت بیشتری در ارزیابی پژوهش ها برخوردار است. به نظر می رسد این نتیجه به دلیل تقاضامحور بودن پژوهش در کشور (تقاضای ملی و تخصیص بودجه دولتی به پژوهش در کشور) حاصل شده است. همچنین نتایج مدل با ارزیابی های گوناگون که از سوی نهادهای بالادستی الزام می شود، مقایسه و نشان داده شده است که می تواند خروجی لازم برای این نیازمندی را نیز فراهم و الزام های لازم برای پاسخگویی به نهادهای بالادستی رعایت کند.

Keywords:

مدیریت راهبردی , عملکرد پژوهشگا ه ها , مدل معادلات ساختاری , ارزیابی عملکرد متوازن , چارچوب ارزیابی عملکرد