داستان سرایی، معلمی و افسونگری

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 57

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RUMS-16-1_001

تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1402

Abstract:

سخن سردبیر Editorial مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان دوره شانزدهم، فروردین ۱۳۹۶، ۲-۱ داستان سرایی، معلمی و افسونگری Storytelling, Teaching and Enchanting محسن رضائیان[۱]،[۲] M. Rezaeian هینمن (Heinmann) در مقدمه کتاب اخیر خود [۱] مقایسه جالبی بین نگارش یک متن علمی با یک متن ادبی به عمل آورده است. او با استناد به کتاب نابوکوف (Nabokov) و به نقل از وی بیان می دارد که نویسنده یک رمان ممکن است از سه بعد در نظر گرفته شود. این سه بعد عبارت اند از: داستان سرایی، معلمی و افسونگری. ناباکوف معتقد است که یک نویسنده خوب هر سه بعد را در هم می آمیزد، اما اگر بعد افسونگری غالب آید، او تبدیل به یک نویسنده بزرگ خواهد شد [۲]. هینمن پس از ذکر این مقدمه، اعلام می دارد که در نگارش مقالات علمی، جایی برای داستان سرایی وجود ندارد و بعد افسونگری هم از امکان رخداد بسیار پایینی برخوردار است. بنابراین، هینمن این گونه نتیجه می گیرد که یک نویسنده خوب متون علمی باید مانند یک معلم خوب عمل نماید. از همین رو، وی باید این قابلیت را داشته باشد که با یک نگارش قابل درک، خوانندگان خود را آگاه کند که بر روی چه موضوعی کار کرده و به چه نتیجه ای دست یافته است [۱]. باوجوداین، به نظر راقم این سطور، اگرچه در نگارش یک متن علمی بعد معلمی غالب است، اما نویسندگان متون علمی باید از تکنیک های داستان سرایی و افسونگری علمی نیز برخوردار باشند. نگارش جملات و پاراگراف های کوتاه و قابل فهم که ارتباط آنها به یکدیگر به خوبی برقرار شده است، نمونه ای از هنر داستان سرایی است که خواننده مقالات علمی را مجذوب خود خواهد کرد [۳]. همچنین، نگارش یک مقاله علمی که بر پایه مطالعه ای با طراحی دقیق به رشته تحریر در آمده است، می تواند خواننده مقاله را از ابتدا تا انتها با خود همراه سازد. چنین مقاله ای خواننده خود را با یک نتیجه گیری عالمانه روبه رو می سازد و راه کارهایی برای انجام مطالعات آینده به وی پیشنهاد می دهد. حال اگر با مطالعه این مقاله، خواننده دست به مطالعات جدید بزند، به این معناست که بعد افسونگری علمی مقاله، کار خود را انجام داده است. References [۱] Heinmann MK. How not to write a medical paper: A practical guide. India: Thieme. ۲۰۱۶. [۲] Nabokov V. Lectures on literature. London: Weidenfeld & Nicolson. ۱۹۸۸. [۳] Rezaeian M. How to Organize the Paragraph of an Article? JRUMS ۲۰۱۶; ۱۵ (۸): ۶۸۹-۹۰.   [۱]- استاد گروه آموزشی اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران     تلفن: ۳۱۳۱۵۱۲۳-۰۳۴، دورنگار: ۳۱۳۱۵۱۲۳-۰۳۴، پست الکترونیکی: moeygmr۲@yahoo.co.uk [۲]- استاد مرکز تحقیقات محیط کار، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران

Authors

محسن رضائیان

دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • References[۱] Heinmann MK. How not to write a medical paper: ...
  • Nabokov V. Lectures on literature. London: Weidenfeld & Nicolson. ۱۹۸۸ ...
  • Rezaeian M. How to Organize the Paragraph of an Article? ...
  • References[۱] Heinmann MK. How not to write a medical paper: ...
  • Nabokov V. Lectures on literature. London: Weidenfeld & Nicolson. ۱۹۸۸ ...
  • Rezaeian M. How to Organize the Paragraph of an Article? ...
  • نمایش کامل مراجع