تاثیر تمرین استقامتی شنا و مکمل سیلیمارین بر تغییرات شاخص آپوپتوزی کبد موشهای صحرایی باردار در معرض مسمومیت کادمیوم

gte vml ۱]> چکیده  زمینه و هدف: تنظیم نا بهنجار مرگ برنامه ریزی شده سلول (آپوپتوز)، باعث پیشروی فرایندهای آسیب شناختی در جفت زنان باردار شده و بر فرایند رشد جنین تاثیر میگذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین شنای استقامتی و مصرف سیلیمارین بر تغییرات شاخص آپوپتوزی کبد ناشی از مسمومیت با کادمیوم در موشهای صحرایی باردار بود. مواد و روشها: این مطالعه تجربی روی ۷۲ سر موش صحرایی ماده در ۹ گروه قرار انجام شد. برنامه تمرین شامل شنای استقامتی از روز اول بارداری تا روز زایمان بود. کادمیوم کلراید به میزان ۴۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن در لیتر به صورت محلول در آب خوراکی داده شد و سیلیمارین نیز به میزان ۱۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت زیرپوستی ۳ بار در هفته تزریق شد. برای تعیین شاخص آپوپتوزی کبد از روش ایمونوهیستوشیمی TUNEL به روش غیر رادیواکتیو نشاندار کردن انتهایی در جای خود استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافتهها از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی LSD)) گردید. یافتهها: کادمیوم به طور معنیداری شاخص آپوپتوزی کبد موشهای مادر را افزایش داد (۰۰۱/۰=p)، اما تمرین شنا تغییر معنیداری ایجاد نکرد (۴۲۴/۰=p). تمرین شنا و تزریق سیلیمارین شاخص آپوپتوزی کبد را نسبت به گروه کادمیوم به طور معنیداری کاهش دادند (۰۰۱/۰=p). نتیجهگیری: تمرین شنا و مکمل سیلیمارین در ترکیب باهم میتواند به میزان قابل توجهی با آپوپتوز القا شده توسط کادمیوم در بافت کبد موشهای باردار مقابله کنند. واژههای کلیدی: شاخص آپوپتوزی، موش صحرایی باردار، سیلیمارین، کادمیوم، تمرین شنا

Keywords:

Apoptotic index , Pregnant rat , Silymarin , Cadmium , Swimming training , شاخص آپوپتوزی , موش صحرایی باردار , سیلیمارین , کادمیوم , تمرین شنا