<B>امتناع از شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی باطل شده</B>

شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی باطل شده، همواره یکی از موضوعات مهم مناقشه برانگیز در حقوق داوری است و دادگاه ها و صاحب نظران داوری نیز نظرات مختلفی در این رابطه ابراز داشته اند. طبق شق «ه» بند ۱ ماده ۵ عهدنامه شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی ۱۹۵۸ نیویورک که ایران عضو آن است، ابطال رای توسط مرجع صلاحیت دار، مانع شناسایی و اجرای آن خواهد بود. اما به موجب برخی دیدگاه ها، رای داوری خارجی اگرچه باطل شده باشد، باید مورد شناسایی و اجرا قرار گیرد. در هر صورت، دیدگاه های صاحب نظران داوری حاکی از این است که شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی باطل شده در دو مورد ممکن است؛ که در این مقاله بررسی خواهد شد: الف) در موارد خاص، از طریق اعمال «قدرت اختیاری مازاد» بر اساس صدر بند ۱ ماده ۵ عهدنامه و ب) در صورت وجود قانون مطلوب تر و از طریق اعمال «قاعده حق مطلوب تر» طبق بند ۱ ماده ۷ عهدنامه.

Keywords:

عهدنامه ۱۹۵۸ نیویورک , رای داوری خارجی , ابطال , مرجع صلاحیت دار , مقر داوری , قدرت اختیاری مازاد , قاعده حق مطلوب تر