تاثیر آموزش جرئت مندی بر کاهش اختلال خواندن دانش آموزان دارای ناتوانی خواندن

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آموزش جرئت ورزی بر کاهش اختلال خواندن دانش آموزان صورت گرفت. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر پایه های سوم، چهارم و پنجم ابتدایی دارای اختلال خواندن و مراجعه کننده به مرکز اختلالات یادگیری شهرستان رودسر که در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ مشغول به تحصیل بوده اند، می باشد و روش نمونه گیری هم از نوع در دسترس بوده است. نمونه ها، متشکل از ۴۰ دانش آموز است که از میان جامعه موردمطالعه انتخاب گردیدند و به روش تصادفی (قرعه کشی) در دو گروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایشی تحت آموزش متغیر مستقل شامل آموزش مهارت های جرئت مندی در قالب بسته ی آموزشی ۸ جلسه ای (۶۰دقیقه) قرار گرفتند ولی گروه گواه تحت هیچ گونه آموزشی قرار نگرفتند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون خواندن و نارساخوانی (نما)، آزمون هوشی وکسلر ۴ ویژه ی کودکان و پرسشنامه ی بالینی مراکز LD است. طرح پژوهش، از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه است و داده های به دست آمده با روش تحلیل کوواریانس چند متغیره (mancova) با استفاده از نرم افزار SPSS۱۹ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که گروه آزمایشی پس از آموزش مهارت های جرئت مندی، در آزمون خواندن و نارساخوانی (نما) نهایی، عملکرد معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان دادند. درحالی که گروه کنترل تغییر چندانی نکردند. استفاده از آموزش مهارت های جرئت مندی باعث کاهش اختلال خواندن دانش آموزان دارای ناتوانی خواندن (نارساخوان) می شود.

Keywords:

جرئت مندی , اختلال خواندن , دانش آموزان دارای ناتوانی خواندن.