بررسی مدیریت توسعه اقتصادی ایران وکره جنوبی قبل از انقلاب ، بعداز انقلاب ایران

توسعه اقتصادی یک مولفه حیاتی است که باعث رشد اقتصادی در یک اقتصاد، ایجاد فرصت های شغلی جدید و تسهیل بهبود کیفیت زندگی می شود که شامل افزایش دسترسی به فرصت های ایجاد شده توسط رشد اقتصادی برای ساکنان فعلی و آینده است . برای بهبودو تحقق این شاخص ها روی نرح های تورم ،بیکاری ورشد اقتصادی دولت ها برنامه ریزی پنج ساله توسعه تدوین و اجرایی می نمایند. روش تحقیق :دراین پژوهش بااستفاده ازعملکرد اقتصادی کره جنوبی بعد از جنگ بین دوکره و اقتصاد ایران قبل از انتقلاب و بعداز انقلاب ،کتابخانه ای ،اینترنتی وشاخص های بانک مرکزی مورد بررسی قرار گرفت . یافته ها: هردو کشور ایران وکره جنوبی به عنوان دوکشور در حال توسعه درگیر جنگ با رکود شدید اقتصادی ،استعمارگری و وبالا بودن نرخ تورم و بیکاری مواجهه بودند ولی کشورایران ازنظر منابع غنی نفتی ،منابع طبیعی و نیروی انسانی بیشتر ،شرایط اقلیمی ، زمین های کشاورزی ،دسترسی به آبهای آزاد ومساحت ، توسعه اقتصادی شرایط مناسبتری نسبت به کشور کره جنوبی داشت .نتیجه : میانگین رشداقتصادی ونرخ بیکاری طی سال های ۱۳۶۲تا ۱۳۹۸به ترتیب ۱/۴درصد و ۵/۱۱درصددارا بود. نرخ تورم قبل از انقلاب از سال۱۳۱۶ (ه ش)که لغایت ۱۳۵۶ (ه ش)حداکثر ۹۹/۱۱ درصد بوده است ونرخ بیکاری درسال۱۳۴۰(ه- ش) ۷/۲ درصدودرکره جنوبی ۸/۱۴درصد بود.. میانگین نرخ تورم بعد از انقلاب سال(۱۳۵۷ه ش) لغایت ۱۳۹۸ (ه ش)به ۴/۲۲درصد بوده است و میانگین نرخ تورم در کره جنوبی طی سالهای (۱۳۴۶تا۱۳۹۸بالغ بر۲/ ۷ درصد بود درکره جنوبی .نرخ بیکاری از سال ۱۹۵۱تا۱۹۹۰ از ۴/۹به ۲/۱ کاهش ورشد اقنصادی از منفی ۶ به ۹/۱۲درصد افزایش یافته بود ورشداقتصادی ایران درسال۱۳۷۴از۱۰/۷درسال۱۳۹۸به ۱تنزل پیداکرده بود.بنابراین عملکرد دولت های ایران قبل وبعداز انقلاب نسبت به دولت های کره جنوبی عمکرد ضعیف تری داشته است .

Keywords:

رشداقتصادی , توسعه اقتصادی , ایران قبل از انقلاب , ایران بعداز انقلاب , کره جنوبی