مدلسازی رابطه بین فرهنگ کارآفرینی ، خلاقیت و نوآوری در دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاههای تهران

هدف از پژوهش حاضر،مدلسازی رابطه بین فرهنگ کارآفرینی ، خلاقیت و نوآوری در دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاههای تهران بود. روش تحقیق از نوع توصیفی بود و به شیوه میدانی اجرا شد. جامعه هدف، تمامی دانشجویان تربیت بدنی مشغول به تحصیل دانشگاههای تهران به تعداد ۲۰۰۰ نفر بودند که نمونه آن برابر با ۲۸۰ نفر در نظر گرفته شد. جهت گردآوری دادهها، از سه پرسش نامه استاندارد فرهنگ کارآفرینی ، خلاقیت و نوآوری استفاده شد. روایی پرسش نامه ها با نظر اساتید رشته مدیریت ورزشی مورد تایید و برای تعیین پایایی آن از شیوه آلفا کرونباخ با ضریب پایایی (فرهنگ کارآفرینی ۹۲/۰، خلاقیت ۸۲/۰، نوآوری ۸۶/۰) استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل آماری دادهها، از آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد متغیرها و آمار استنباطی شامل آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن ، رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج بدست آمده از پژوهش نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین ابعاد فرهنگ کارآفرینی و خلاقیت ، بین ابعاد کارآفرینی و نوآوری و همچنین بین ابعاد نوآوری و خلاقیت وجود دارد. طبق این نتایج آگاهی از دانش کارآفرینی و فرهنگ آن باعث توسعه خلاقیت می شود. کسانی که از دانش کارآفرینی و کارآفرینان آگاهی بیشتری کسب نماید، نوآوری بیشتری را از خود بروز می دهند. درک آگاهی دانش نوآوری می تواند خلاقیت را شکوفا کند. نتایج جدول Anova برای دو مولفه فرهنگ کارآفرینی و خلاقیت نشان می دهد که مدل رگرسیون توانسته است تغییرات در متغیر وابسته یعنی خلاقیت را توضیح دهد و برای دو مولفه کارآفرینی و نوآوری و خلاقیت ، فرض خطی بودن رابطه بین دو متغیر تایید می شود. بعد از وارد کردن دادههای پرسش نامه از روش رگرسیون گام به گام جهت پیش بینی متغیر و نوشتن معادله ، خلاقیت از روی کارآفرینی ، نوآوری از روی کارآفرینی و سرانجام نوآوری از روی خلاقیت اقدام شد. همچنین مدل معادلات ساختاری (SEM)نشان داد که شاخص های مدل از برازش مناسب و معناداری برخوردار هستند.

Keywords:

فرهنگ کارآفرینی , خلاقیت , نوآوری , دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی