کروماتوگرافی یک تکنیک بیوفیزیکی مهم است که جداسازی ،شناسایی و خالص سازی اجزای یک مخلوط را برای تجزیه و تحلیل کمی و کیفی ممکن می سازد.پروتیین ها می توان بر اساس ویژگی هایی مانند اندازه و شکل،بار کل،گروه های آبگریز موجود در سطح و ظرفیت اتصال با فاز ساکن خالص سازی کرد.در این روش یک مخلوط با توزیع اجزای آن بین دو فاز جدا می شود.فاز ثابت در جای خود ثابت می ماند در حالی که فاز متحرک اجزای مخلوط را از طریق محیط مورد استفاده حمل می کند.فاز ثابت به عنوان یک محدودیت برای بسیاری از اجزای یک مخلوط عمل می کند و سرعت حرکت آن ها را کند تر از فاز متحرک کنند.حرکت اجزا در فاز متحرک با اهمیت تعامل آن ها با فاز های متحرک و /یا ثابت کنترل می شود.به دلیل تفاوت در عوامل مانند حلالیت اجزای خاص در فاز متحرک وقدرت تمایل آن ها به فاز ساکن برخی از اجزا سریع تر از سایرین حرکت می کنند و بنابراین جداسازی اجزا در آن مخلوط را تسهیل می کنند