ای سنگ صبور، بشنو!

نمی دانم این پیرمرد هشتاد ساله در من چه دیده بود؟ نمی دانم این پیرمرد هشتادساله با داشتن داماد، عروس و نوه در من چه دیده بود؟ نمی دانم این هشتاد ساله با فراز و فرود زندگی و تجربه های زیسته، در من چه دیده بود؟ مرا خام نپنداشته بود. لابد پختگی یافته بود و لاجرم در قواره سنگ صبوری دیده بود که با نمناکی چشمان بی فروغ اش، سفره دل را پهن کرد و آن چه انتظار شنیدن اش نبود، شنیدم. در من همدلی جستجو می کرد که اثر حرف های استخوان سوزش را در خیسی چشمان ام یافت، چه بود و چه حرف بود؟ انگاری روایت اش در قالب افسانه ای بود: ای سنگ صبور، بشنو!

Keywords:

داستان کوتاه