عملکرد پرستاران در مراقبت از دهان کودکان دارای تهویه مکانیکی: یک مطالعه مشاهده ای

چکیده زمینه و هدف: کودکان دارای تهویه مکانیکی به دلیل نداشتن رفلکس سرفه، بلع و همچنین بی حرکتی، در معرض خطر ابتلا به پنومونی هستند. بسیاری از راهکارهایی که با هدف پیشگیری از پنومونی ناشی از دستگاه تهویه مکانیکی انجام می شود، از مسئولیت های مستقیم پرستاران در بالین است. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد پرستاران در زمینه مراقبت از دهان کودکان دارای تهویه مکانیکی انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه توصیفی بود که ۱۰۰ پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه کودکان طی سال ۱۳۹۴ به صورت نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی و سه نوع چک لیست بررسی عملکرد، بر اساس توصیه های مبتنی بر شواهد موجود در راهنمای بالینی بهداشت دهان در کودکان دارای تهویه مکانیکی بود. عملکرد هر پرستار توسط یکی از سه نوع چک لیست، سه مرتبه و در نوبت های کاری مختلف مشاهده و بررسی شد. نمره عملکرد پرستاران در سه سطح زیر ۵۰ درصد، بین۵۰ تا ۹/۷۴درصد و بالای ۷۵ درصد طبقه بندی شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آمار توصیفی صورت گرفت. یافته ها: بیش از نیمی از پرستاران (۶۷%) میانگین نمره عملکرد زیر ۵۰ درصد، ۲۴درصد میانگین نمره عملکرد ۵۰ درصد تا ۹/۷۴ درصد و تنها ۹ درصد از شرکت کنندگان میانگین نمره عملکرد بالای ۷۵ درصد را کسب کردند. بالاترین نمره عملکرد پرستاران مربوط به پوشیدن دستکش (%۹۸۰) و کمترین آن مسواک زدن (۰%) بود. نتیجه گیری کلی: با توجه به عملکرد ضعیف پرستاران در به کارگیری راهنمای بالینی، به نظر می رسد ارائه راهکارهای لازم جهت آموزش پرستاران، فراهم کردن امکانات مناسب اجرای پروتکل های مبتنی بر شواهد در زمینه بهبود کیفیت مراقبت های بالینی و نیز انجام پژوهش هایی جهت بررسی علل عملکرد پایین پرستاران امری ضروری است.

Keywords:

Performance , Nurses , Oral , Care , Children , Mechanical Ventilation , عملکرد , پرستاران , دهان , مراقبت , کودکان , تهویه مکانیکی