توانایی استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

چکیده   زمینه و هدف: حیطه ارائه مراقبتهای پرستاری سرشار از معضلاتی است که نیازمند توانایی استدلال اخلاقی میباشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین توانایی استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری دانشگاه شهید صدوقی یزد طراحی و انجام گرفت.   روش بررسی: مطالعه حاضر توصیفی_ مقطعی است که در سال ۱۳۹۱ صورت گرفت. نمونه پژوهش ۱۱۳ نفر از دانشجویان پرستاری سال دوم، سوم و چهارم دانشکده پرستاری مامائی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه آزمون معضلات اخلاقی پرستاری NDT ( Nursing Dilemma Test ) که بر اساس سطح استدلال اخلاقی Kohlberg طراحی شده است جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل دادها از روش های آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، t-test ، ANOVA ) تحت نرم افزار آماری Spss نسخه ۱۸ بهره گرفته شد.   یافته ها: یافته های مطالعه نشان دادند که میانگین نمره ی استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری (۲/۲ ± ۲۳/۴۳) می باشد. از میان ویژگی های فردی، سن با قدرت استدلال اخلاقی ارتباط داشت (۰۳/۰ = P ). قدرت استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری با سنوات تحصیلی آنان رابطه معناداری دارد (۰۴/۰ = P ). نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته ها پیشنهاد می شود دست اندرکاران برنامه ریزی آموزشی راهکارها و استراتژی های خاصی را در راستای افزایش توانایی استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری بکار بندند.

توانایی استدلال اخلاقی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد Keywords:

Moral Reasoning , Nursing Students , Moral , استدلال اخلاقی , دانشجویان پرستاری , اخلاق