ارتباط رفتارهای مراقبتی کارکنان پرستاری از دیدگاه بیماران با رضایت بیماران

زمینه و هدف: با این که مراقبت انسانی اصل و جوهره پرستاری را تشکیل می دهد، اما در نظام مراقبت بهداشتی فعلی، این جنبه از مراقبت در نتیجه پیشرفت های فن آوری و محدودیت های سازمانی همچون کمبود تعداد پرستاران با مشکلاتی مواجه می باشد. در عین حال، کوتاه شدن مدت اقامت بیماران در بیمارستان و کاهش زمان مراقبت مستقیم درک بیماران از مراقبت پرستاری و رضایت از مراقبت ها را تغییر می دهد . بر همین اساس، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین رفتارهای مراقبتی کارکنان پرستاری از دیدگاه بیماران و رضایت آن ها از مراقبت ها انجام گرفت.   روش بررسی: این مطالعه از نوع همبستگی- توصیفی بود. ۲۵۰ بیمار بستری در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از ابزار رفتارهای مراقبتی( CBI ) و ابزار رضایت بیمار( PSI ) گردآوری شد.   یافته ها: یافته ها نشان داد، که در مقیاس رفتارهای مراقبتی، زیرمقیاس دانش و مهارت حرفه ای بیشترین نمره و زیرمقیاس احترام قائل شدن برای دیگری کمترین امتیاز را دارا بوده اند. در مقیاس رضایت بیمار نیز، زیرمقیاس مراقبت فنی- حرفه ای بیشترین نمره و آموزش به بیمار کمترین نمره را به خود اختصاص داد. همچنین ارتباط معنی داری بین زیرمقیاس های رفتارهای مراقبتی با زیرمقیاس های رضایت بیمار از مراقبت ها و بین کل مقیاس رفتارهای مراقبتی و رضایت بیمار از مراقبت ها وجود داشت(۰۰۰/۰ , P= ۷۲/۰ r= ).   بحث و نتیجه گیری: ارتباط مثبت بین رفتارهای مراقبتی و رضایت بیمار گویای آن است که پرستاران دلسوز که عواطف انسانی و هنر پرستاری را در مراقبت های خود تلفیق نموده و زمان بیشتری را صرف مراقبت مستقیم از بیمار می کنند، نقش مهمی را در رضایت بیماران ایفا نموده و از این طریق به متابعت بیشتر بیماران از درمان ها و بهبود وضعیت عملکردی آن ها کمک می کنند. افزودن بر زمان مراقبت مستقیم از طریق افزایش تعداد پرستاران بالینی، توجه هوشیارانه پرستاران به مراقبت انسانی می تواند سطوح نارضایتی را کاهش دهد.

Keywords:

Nursing Care , Behavior , Patient Care , Consumer Satisfaction , مراقبت پرستاری , رفتار , مراقبت از بیمار , رضایت مصرف کننده