نگاهی به پایداری و ساماندهی محله ساغری سازان رشت با رویکرد دارایی مبنا

بافت تاریخی جز ارزشمندی از محله های شهری است که در سرتاسر ایران در اکثر شهرها قسمت هایی از قدیمی ترین محله ها به این بافت اختصاص می یابد. لذا برنامه ریزی برای تلاش در احیا و حفظ آن در الویت های برنامه ریزی های شهری قرار می گیرد. یکی از اصلی ترین راهکار های حفظ و پایداری محله هایی که دارای بافت تاریخی هستند استفاده از رویکرد دارایی مبناست که در مقابل رویکرد نیاز مبنا قرار می گیرد و به جای اینکه محله را همواره وابسته و نیازمند نگه دارد به دنبال تکیه بر دارایی های محله و استقلال و پایداری آن است.در این پژوهش فرض بر این بوده که با تکیه بر نظریه دارایی مبنا امکان بازنگری و شناسایی دارایی های محله قدیمی ساغری سازان رشت و در نتیجه پایدار سازی محله ممکن است.لذا با استناد به این نظریه بررسی هایی انجام شده و دارایی های محلی مورد شناسایی قرار گرفته است. روش کلی تحقیق در این پژوهش، کیفی است. دادهای آن، عمدتا از طریق مشاهده و مطالعات آرشیوی (اسنادی و کتابخانه ای) به دست آمده است. تحلیل اطلاعات نیز بر اساس روش تحلیلی کیفی قیاس بوده.

Keywords:

رشت , محله ساغری سازان , پایداری محله , نظریع دارایی مبنا , دارایی های محله