سنگ زایی اتول گارنت ها در مجموعه ی دگرگونی بلندپرچین در جنوب غرب ماهنشان

مجموعه­ی دگرگونی بلندپرچین در شمال غرب شهرستان زنجان قرار دارد و از لحاظ ساختاری در مرز منطقه­ی ایران مرکزی و سنندج سیرجان واقع شده است. سنگ های منطقه­ی مورد بررسی شامل مجموعهای شیست های متنوع، مرمر های ناخالص و متاسنداستون است که توده های گرانیتی و گرانودیوریتی در بخش مرکزی و شمالی آن تزریق شده است. بخش مرکزی مجموعه بلندپرچین با گسل های رورانده با روند شمال غربی–جنوب شرقی بریده شده است. بررسی­های سنگ نگاری و تجزیه های شیمیائی از سنگ کل، تجزیه های شیمیائی نقطه ای و عکس های پرتو ایکس از نمونه های جمع آوری شده از منطقه­ی مورد بررسی، نشان می دهد در گارنت میکاشیست ها، دو گروه گارنت وجود دارد که در شرایط سنی و ترمودینامیکی متفاوت متبلور شده اند. هر دو گروه گارنت ها دارای ساختار منطقه­ای متفاوت و یک گروه دارای بافت های غیر تعادلی از نوع آتول شکل بوده که تاریخچه­ی رخداد های دگرگونی منطقه را در خود ذخیره کرده اند. به نظر می رسد در آخرین فاز دگرگونی, مجموعه­ی ماه نشان به دمای ۴۸۶ تا ۵۲۱ درجه­ی سانتی گراد و فشار ۲/۳ تا ۸/۳ کیلوبار رسیده است. شواهد موجود نشان می دهد فاز دگرگونی قبلی در فشار و دمای بالاتری رخ داده و سپس طی یک مرحله سرد شدگی سریع مجموعه دگرگونی به اعماق کمتر پوسته صعود کرده است.

Keywords:

Atoll garnet , garnet mica schist , zonal structure , thermo barometry , Bolandparchen. , آتول گارنت , گارنت میکاشیست , ساختار زونه , ترموبارومتری , بلندپرچین.