فاضلاب هر واحد پتروشیمی، که مواد شیمیایی حاصله از فرآیندهای نفتی است، مشتمل بر مواد خام، مواد شیمیایی مورد استفادهبرای دفع ناخالصی ها، کاتالیست ها، محصولات اصلی و جانبی مربوط به واکنش ها و فرآیندهای مختلف و مواد شیمیایی است. بهطور کلی فاضلاب های مربوط به واحدهای پتروشیمی مشتمل بر گروههای مختلف هیدروکربن ها، محصولات ناشی از فعالیت هایمختلف هیدروکربنها همچون الکل ها، کتونها، استرها، اسیدها، بازها، نمک ها، ترکیبات فنولیکی به علاوه مقدار کمی از روغنهایامولسیونی می باشد. لذا با توجه به موارد فوق الذکر، میتوان نتیجه گیری نمود که پساب تولیدی در واحدهای پتروشیمی از بارآلودگی بالایی برخوردار می باشد. روش های سنتی
تصفیه پسا ب های پتروشیمیایی براساس روش های فیزیکی و شیمیایی ومکانیکی در کنار استفاده از روش
تصفیه بیولوژیکی یعنی با استفاده از لجن فعال انجام می شود و این در حالی است که بسیاری ازهیدروکربن های آلیفاتیکی و آروماتیکی که در پساب های پتروشیمیایی موجودند توسط روش های سنتی یاد شده
تصفیه نمیشوند در این رابطه، روش های
تصفیه متفاوتی پیشنهاد شده اند که شامل استفاده از پدیده جذب، استفاده از منعقد کننده ها،میکروفیلتراسیون و به کارگیری فتوکاتالیست هاست.که یکی از جدید ترین روش های
تصفیه پساب روش اکسیداسیون پیشرفته( AOP ) می باشد. که معمولا
تصفیه های شیمیایی شامل افزودن عامل اکسید کننده به آب حاوی آلودگی برای اکسید کردن آنمی باشد. عمدتا اکسیداسیون پیشرفته شامل تولید و کاربرد رادیکال آزاد هیدروکسیل (که یک اکسید کننده قوی است) به جهتویران کردن ترکیباتی است که با اکسید کننده های رایج مانند اکسیژن، ازن، کلر تماما اکسید نمی شوند، است.