نگاهی به پیشینه هنرهای سنتی مرتبط با تزیین ظروف فلزی

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 302

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICCACS05_0316

تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1402

Abstract:

هنرهای سنتی جزو میراث وسیع فرهنگی محسوب می شوند که از گذشته های دور به ما به ارث رسیده است و همواره نیروی محرک های برای انسانهابه شمار می رود و هنرمندان و صاحبان ذوق را به سمت خلق آثار متنوع به سوی خود می کشاند. نگاهی به آثار موجود هنرهای سنتی نشان میدهدکه در طول تاریخ زندگی مردم ایران همواره با ذوق و سلیقه هنری همراه بوده و کلیه وسایل مادی زندگی آنها با تزیینات و زیبایی های خاص همراهبوده است. صنایعدستی که به آمیزهای از هنر و صنعت اطلاق میشود و در قالب حوزهای مستقل و بومی مطرح است، از سالیان دور همواره در جوامعبشری حضور داشته و به عنوان یکی از نمادهای فرهنگی و تاریخی هر کشور شناخته میشود. در این پژوهش با در نظر گرفت نقش و جایگاه صنایعدستی و هنرهای کهن، حوزه فلزکاری و هنرهای مرتبط با فلز، بویژه میناکاری، فیروهکوبی، ملیله کاری و مرصع کاری و پیشینه آنها مورد توجه قرارگرفته است. پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی و به شیوه ی کتابخانه ای گرداوری شده است و به بررسی این سوال می پردازد که شناخت هنرهایسنتی و صنایع دستی چه اهمیتی دارد؟ فلزات به چه روش هایی تزیین می شوند و پیشینه استفاده از هر یک از روشها به چه دورانی بازمی گردد؟نتایج حاکی از آن است که هنرهای سنتی که به طرق مختلف از گذشته به ما رسیده و نشان دهنده برجستگی فکری، قوه ابتکار و طریقه زندگیانسان مقاوم در مسیر تاریخ هستند همچنین روشهای تزیین ظروف فلزی از جمله هنرهای سنتی محسوب میشود و با بررسی های انجام شدهمشخص شد که سابقه هنر میناکاری به ۱۵۰۰ قبل از میلاد می رسد. قدمت هنر فیروزه کوبی در ایران ۸۰ سال و مرصع کاری از زمان هخامنشیان درایران متداول بوده است همچنین ملیله کاری مربوطه به قبل از میلاد مسیح است و پیشینه استفاده از آن به دوران ایلام بازمی گردد.

Authors

پگاه طالبی جونقانی

کارشناسی ارشد باستان شناسی دانشگاه شهرکرد

فاطمه مقیمی

کارشناسی مدیریت امور فرهنگی دانشگاه فارسان

میترا شاطری

دانشیار گروه باستان شناسی دانشگاه شهرکرد