کنترل موثر و ایمن کک های ناقل طاعون با استفاده از تنظیم کننده های رشد حشرات: یک مطالعه مروری
Publish place: Journal of Military Medicine، Vol: 23، Issue: 6
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 157
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-23-6_007
تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1402
Abstract:
از مهمترین روش های گسترش عوامل بیماریزا در جنگ های بیولوژیک، استفاده از حشرات ناقل خونخوار است. کک ها از مهمترین حشرات مورد توجه در انتقال عوامل میکروبی هستند. تدوین و بروزرسانی روش های نوین و اختصاصی کنترل حشرات از ضروریات پدافند غیرعامل و آماده سازی برای مقابله با حملات بیولوژیک و همچنین اپیدمی های غیرمنتظره بیماری است. برای مدیریت موفق کک ها، راهبردهای مورد استفاده باید به صورت انتخابی عمل کنند و کمترین تاثیر روی محیط زیست و انسان را داشته باشند. در این مطالعه مروری تاثیر ترکیبات شبه هورمونی و تنظیم کننده های رشد حشرات در کنترل کک ها مورد بررسی قرار گرفته است. برای انتخاب مقالات، پایگاه های اطلاعاتی معتبر علمی نظیر EMBASE، PubMed، Scopus، Science direct،Citation Index و Google Scholar مورد استفاده قرار گرفتند. برای بازیابی مطالعات، راهبرد جستجو و انتخاب مقالات بر اساس کلمات کلیدی Control، Fleas، Siphonaptera، Insect growth regulator، hormones mimicsInsect ، با ترکیبات احتمالی مختلف انجام گرفت. جستجو بر اساس کلمات کلیدی در عنوان مقالات و بدون محدودیت زمانی تا سال ۲۰۲۰ انجام شد. نتایج مطالعه نشان داد در بین تنظیم کننده های رشد و سه گروه اصلی که به تولید تجاری رسیده اند شامل آنالوگ های هورمون جوانی، آگونیست های اکدایستروئید و بازدارنده های سنتز کیتین، آنالوگ های هورمون جوانی و بازدارنده های سنتز کیتین بیشترین کارایی را علیه کک ها داشته اند. تنظیم کننده های رشد حشرات علاوه بر اختصاصی بودن علیه حشرات، ماندگاری بالاتری در محیط، نسبت به سایر سموم ایمن دارند. این ترکیبات می توانند جمعیت کک ها را سرکوب کنند و از مصرف مداوم سموم شیمیایی جلوگیری کنند. همچنین این ترکیبات بروز مقاومت در جمعیت کک ها را مختل می کنند. در صورت انجام حملات بیولوژیک با استفاده از کک های ناقل طاعون در جنگ های بیولوژیک، تنظیم کننده های رشد مانند پایروپروکسیفن و لوفنورون می توانند، بدون آسیب به نیروهای خودی، بقا و تولیدمثل کک ها را مختل کرده و جمعیت کک را در زمان کوتاهی کنترل کنند.
Keywords:
Authors
مهدی خوبدل
مرکز تحقیقات بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
رضا رنجبر
مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
جلال جلالی سندی
گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
داود شایگان
گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :