رابطه بین تسهیم و اشتراک گذاری دانش با نوآوری در دانشجویان گروه رشته ترویج و توسعه روستایی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

تسهیم دانش به عنوان یکی از ابعاد مدیریت دانش می تواند از مهم ترین عوامل موفقیت سازمان ها در محیط متغیر و پیچیده امروزی و بخصوص در سازمان های دانش محور باشد و نقش تعیین کننده ای در بالندگی آن ایفا نماید. هدف این مقاله بررسی رابطه بین تسهیم دانش و نوآوری در دانشجویان رشته ترویج و توسعه روستایی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز است. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی و ازلحاظ گردآوری داده ها پیمایشی-همبستگی است. بر اساس جدول مورگان، نمونه موردمطالعه ۸۰ نفر از دانشجویان رشته ترویج و توسعه روستایی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز بوده و داده ها بر اساس پرسشنامه استانداردشده تسهیم دانش مدل دیکسون و پرسشنامه نوآوری جمع آوری شده اند. داده ها توسط نرم افزار spss۱۸ پردازش شده و از روش های آماری آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، آزمون فریدمن و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه ANOVA استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد بین تسهیم دانش و میزان نوآوری در حالت کلی و متغیرهای تسهیم دانش ترتیبی، تسهیم دانش آشکار، تسهیم دانش ضمنی، تسهیم دانش استراتژیک و تسهیم دانش کارشناسی با نوآوری ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. هر چه تسهیم دانش میان دانشجویان رشته ترویج و توسعه روستایی دانشکده کشاورزی بیشتر باشد، گرایش به نوآوری نیز بالاتر است و اتخاذ رویکردهایی نظیر توسعه سیستم های الکترونیکی، برگزاری جلساتی برای تبادل دانش و تجربه، برگزاری همایش ها، مستندسازی دانش و تجارب از راهکارهای ارتقای سطح دانش و به خصوص تسهیم دانش در دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز می باشد.

Keywords:

تسهیم دانش , نوآوری , مدل دیکسون , گروه ترویج و توسعه روستایی , تبریز