فعالیت ضدباکتریایی و همولیتیک نانوذرات سلولز /فریت / روی اصلاح شده با آنتی بیوتیک ونکومایسین

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 88

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-23-4_012

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

Abstract:

زمینه و هدف: اتصال آنتی بیوتیک ها به نانوذرات باعث افزایش پتانسیل ضد باکتریایی نانوذرات و آنتی بیوتیک ها می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر ضدباکتریایی و همولیتیک نانوکامپوزیت روی/فریت/سلولز (ZnFe۲O۴@Cell) (نانوذره تنها)، نانوکامپوزیت روی/فریت/سلولز آمین دار شده با triethoxysilane (۳-Aminopropyl) APTES)) با نام ZnFe۲O۴@Cell@APTES (نانوذره پوشش دار شده) و نانوکامپوزیت ZnFe۲O۴@Cell@APTES@Van (نانوذره پوشش دار شده و اتصال یافته به ونکومایسین) علیه باکتری های گرم منفی اشریشیا کلی (E. coli) و سودوموناس آئروژینوزا (P. aeruginosa) و باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس (S. aureus) انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی فعالیت ضدباکتریایی با روش ماکرودیلوش براث بررسی شد. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) برای باکتری های E. coli ، S. aurous و P. aeruginosa تعیین شد. فعالیت همولیتیک نانوذرات با روش رنگ سنجی بررسی گردید. یافته ها: نانوذرات فعالیت همولیتیک نداشتند. ZnFe۲O۴@Cell و ZnFe۲O۴@Cell@APTES@Van اثر ضدباکتریایی قابل توجهی علیه باکتری های گرم مثبت و منفی نداشتند و اتصال ونکومایسین منجر به فعالیت ضدباکتریایی گردید. ZnFe۲O۴@Cell@APTES@Van از رشد باکتری های گرم منفی اشریشیا کلی و سودوموناس آئروژینوزا جلوگیری نمود. رشد اشریشیا کلی در غلظت ۰.۴mg/ml تا ۸۵ درصد کاهش یافت و غلظت ۰.۱mg نانوذره از رشد سودوموناس آئروژینوزا به طور کامل جلوگیری نمود. رشد باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس در غلظت ۰.۳mg/ml نانوذره به طور کامل متوقف شد. نتیجه گیری: نانوکامپوزیت دستکاری شده با ونکومایسین علیه هر دو دسته باکتری گرم مثبت و گرم منفی فعالیت ضدباکتریایی داشته و پتانسیل غلبه بر مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها را داراست.

Authors

مینو اکبری

Ph.D Candidate in Nanobiotechnology, Department of Life Science Engineering, Faculty of New Sciences and Technologies, University of Tehran, Tehran, Iran..

علی حسین رضایان

Associate Professor, Department of Life Science Engineering, Faculty of New Sciences and Technologies, University of Tehran, Tehran, Iran.

حسین رستگار

Professor, Cosmetic Products Research Center, Iran Food and Drug Administration, Ministry of Health and Medical Education, Tehran, Iran.

محمود آل بویه

Associate Professor, Iran Food and Drug Administration, Ministry of Health and Medical Education, Tehran, Iran.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :