ارتباط سطح سرمی تروپونین قلبی T و I با هیپرتروفی و اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ بیماران همودیالیزی

زمینه و هدف : بیماری های قلبی - عروقی شایع ترین علت مرگ و میر در بیماران همودیالیزی محسوب می شوند. هایپرتروفی و کاهش عملکرد سیستولیک بطن چپ از عوامل مهم پیش بینی کننده ناتوانی و مرگ و میر قلبی - عروقی در این بیماران است. این مطالعه به منظور تعیین رابطه سطح سرمی تروپونین قلبی T و I با هایپرتروفی و کاهش عملکرد سیستولیک بطن چپ بیماران همودیالیزی انجام شد. روش بررسی : این مطالعه مورد – شاهدی روی ۵۶ بیمار همودیالیزی براساس یافته های اکوکاردیوگرافی در دو گروه با هایپرتروفی بطن چپ (۳۵ نفر) و بدون هایپرتروفی بطن چپ (۲۱ نفر) در مراکز آموزشی - درمانی امام خمینی (ره) و فاطمه الزهرا (س) ساری انجام شد. سطح سرمی تروپونین قلبی T و I بیماران توسط نسل سوم کیت های Elecys ۲۰۱۰ به روش Electro chemiluminscence immune assey مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها : بیماران با هایپرتروفی بطن چپ به طور معنی داری سطوح سرمی بالاتری از تروپونین قلبی T (نانوگرم بر میلی لیتر) (۰.۱۲±.۰۹۹) را در مقایسه با بیماران بدون هایپرتروفی بطن چپ (۰.۰۵±۰.۳۷) نشان دادند (P<۰.۰۵). همچنین مقادیر تروپونین قلبی I گروه مورد (۰.۰۹±۰.۱۷) در مقایسه با گروه شاهد (۰.۰۹±۰.۱۳) بالاتر بود (P<۰.۰۵). بین سطح سرمی تروپونین قلبی T و I با کاهش عملکرد سیستولیک بطن چپ ارتباط آماری معنی داری یافت نشد. نتیجه گیری : سطح سرمی تروپونین قلبی T و I به عنوان شاخص کاهش عملکرد سیستولیک بیماران همودیالیزی کاربرد ندارد.

Keywords:

Hemodialysis , Left ventricular hypertrophy , Left ventricular systolic dysfunction , Cardiac Troponin T , Cardiac Ttroponin I , همودیالیز , هایپرتروفی بطن چپ , تروپونین قلبی T , تروپونین قلبی I , عملکرد سیستولیک بطن چپ