اثر سیپروفلوکساسین، سفتی زوکسیم و کاربنی سیلین بر کلبسیلاهای جدا شده از نمونه بیماران

زمینه و هدف : کلبسیلاها باکتری گرم منفی VP (وژز پروسکوئر) مثبت هستند که به صورت همسفره در دستگاه گوارش و مجاری تنفسی افراد یافت شده و به عنوان عامل عفونت جدی در بیماران بستری در بیمارستان و مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها مطرح هستند. این مطالعه به منظور تعیین اثر سیپروفلوکساسین، سفتی زوکسیم و کاربنی سیلین بر کلبسیلاهای جدا شده از نمونه بیماران انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه آزمایشگاهی ۱۲۰۰ نمونه بالینی مختلف از بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران جمع آوری و برای شناسایی کلبسیلا مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین حداقل غلظت کشندگی (MIC) گونه های کلبسیلا شناسایی شده، نسبت به آنتی بیوتیک های کاربنی سیلین، سفتی زوکسیم و سیپروفلوکساسین از روش تهیه رقت در لوله macrodilution broth test استفاده شد. یافته ها : از ۱۲۰۰ نمونه جدا شده ۳۰۰ نمونه (۲۵درصد) کلبسیلا تشخیص داده شد. بیشترین کلبسیلای تشخیص داده شده از نمونه های ادرار (۷۳ درصد) بود و کلبسیلا پنومونیه (۹۴ درصد) فراوان ترین گونه جدا شده بود. نتایج MIC و حداقل غلظت مهارکنندگی (MBC) حاصله با استفاده از رقت های متوالی، محدوده غلظت هایی که رشد گونه های مختلف کلبسیلا را متوقف ساخت؛ به ترتیب برای کاربنی سیلین ۱۶-۱۰۲۴ μg/ml ، سفتی زوکسیم ۴-۲۵۶ μg/ml و سیپروفلوکساسین ۱۶-۰.۲۵ μg/ml به دست آمد. ۹۴ درصد از کل گونه های کلبسیلا نسبت به کاربنی سیلین، ۶ درصد به سفتی زوکسیم و یک درصد به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. نتیجه گیری : دو داروی سیپروفلوکساسین و سفتی زوکسیم در درمان عفونت های ناشی از کلبسیلا مناسب هستند.

Keywords:

Klebsiella , Nosocomial infection , MIC , MBC , Ciprofloxacin , Ceftizoxime , کلبسیلا , عفونت بیمارستانی , حداقل غلظت کشنده , حداقل غلظت مهار کننده , سیپروفلوکساسین , سفتی زوکسیم