اثرات درمانی حفاظتی سیلای مارین در سمیت حاد کبدی CCL۴ در موش

Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 135

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-9-4_002

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

Abstract:

زمینه و هدف : تتراکلرید کربن به عنوان یک سم مرجع کبدی در مسمومیت حاد و مزمن خود باعث ایجادنکروز، تغییر چربی ، سیروز و کانسر کبدی می شود. سیلای مارین مجموعه ای از سه فلاونولیگنان موجود در گیاه خارمریم (Silybum marianum) دارای آثار هپاتوپروتکتیو و آنتی هپاتوتوکسیک می باشد. این مطالعه به منظور تعیین اثرات درمانی حفاظتی سیلای مارین در سمیت حاد کبدی CCL۴ در موش انجام گردید.   روش بررسی: این مطالعه تجربی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی سال ۱۳۸۳ انجام پذیرفت. پس از بررسی های مقدماتی ، دوز mL/kg ۲۵ تتراکلرید کربن (در حلال Mineral Oil) به عنوان دوز مناسب انتخاب گردید. روند هپاتوتوکسیسته ناشی از تزریق داخل صفاقی تک دوز آن به منظور ارزیابی و به دست آوردن متغیرهای لازم برای سنجش میزان سمیت و درمان مورد بررسی قرار گرفت . با توجه به نتایج آنزیمی (افزایش فعالیت AST و ALT) و هیستوپاتولوژی (بررسی و درجه بندی عوارض پاتولوژیک CCl۴ در بافت کبد به شکل گرانولاسیون سیتوپلاسم ، تورم ابری شکل ، نکروز و تغییر چربی ) زمان های تجویز سیلای مارین و نمونه گیری مشخص گردید. سیلای مارین به شکل سوسپانسیون در حامل CMC۲درصد پروپیلن گلایکول (به نسبت ۳ به ۲) با دوزهای ۵۰، ۲۰۰ و ۸۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم در زمان های مختلف تجویز و نمونه های سرمی و کبدی تهیه شد. گروه کنترل منفی ، حامل سیلای مارین در برابر حلال CCl۴، گروه کنترل دارو، دوزmg/kg ۸۰۰ سیلای مارین در برابر حلال CCl۴ و گروه کنترل مثبت ، حامل سیلای مارین در برابر CCl۴ را دریافت نمود.   یافته ها :  نتایج حاکی از آن است که تجویز دوز mg/kg ۵۰ سیلای مارین ، یک ساعت بعد از تزریق CCL۴ علاوه بر مهار نسبی افزایش فعالیت ترانس آمینازها، از افزایش و پیشرفت ضایعات کبدی تا حدود ۵۰ درصد نسبت به گروه کنترل مثبت جلوگیری می نماید. علاوه بر آن روند ترمیم و رژنراسیون سلولی را سرعت بخشیده، به طوری که نکروز درجه سه در گروه کنترل مثبت در زمان ۴۸ ساعت تا نکروز درجه ۵/۰ در گروه دریافت کننده این دوز کاهش یافته است.   نتیجه گیری: این تحقیق نشان می دهد که تجویز سیلای مارین با دوز mg/kg ۵۰ تا ۶ساعت پس از تزریق CCl۴ به نحو قابل توجهی از پیشرفت هپاتوتوکسیته جلوگیری نموده و موجب تسریع بهبودی ضایعات می شود.