گنوس (عرفان) اسماعیلی در سخنان ابوالعلاء معری و ناصرخسرو قبادیانی
Publish place: Mysticism in Persian literature، Vol: 5، Issue: 20
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 87
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-5-20_008
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
در سدههای نخستین مسیحیت، آیینی گنوسی (عرفانی) پا میگیرد که در طول قرون متمادی در سراسر چهان پراکنده میشود. این آیین جهانی، در ایران باستان، مانی را و در دوره اسلامی، بنابر نظر بسیاری از پژوهشگران، اسماعیلیان را تحت تاثیر خود قرار میدهد. پژوهش پیش رو، دو شاعر در ادبیات فارسی و عرب؛ یعنی ناصرخسرو اسماعیلی و ابوالعلاء معری را با معیار قرار دادن اندیشههای گنوسیشان سنجیده است. در اینکه ناصرخسرو اسماعیلی است، تردیدی نیست؛ اما درباره تاثیر ابوالعلاء از گنوس اسماعیلی باید گفت مطابق با معجمالادبا، او با یکی از داعیان اسماعیلی مکاتبه داشته است. همچنین باید دانست که در نزدیکی ابوالعلاء، برخی گروههای اسماعیلی میزیستند که احتمالا بر او تاثیر گذار بودهاند. در این فرصت، برای اثبات متاثر شدن این دو شاعر که در یک عصر زیسته اند- از گنوس (عرفان) اسماعیلی، برخی از همانندیهای آنان، مانند مشهور بودنشان به زندیقی و بطنگراییشان (تاویل صوفیان)، اعتقاد به حلول و تناسخ/ تقمص (تناسخ)، بزرگداشت خرد (خرد لدنی صوفیه)، بدبینی به دنیا، بررسی میشود.
Keywords:
Authors