بررسی میزان رضایت مندی کارورزان از وضعیت آموزشی بخش اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) تبریز طی سال تحصیلی ۸۷-۸۶

مقدمه: بخش اورژانس در زمینه آموزش پزشکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چراکه در این بخش دانشجو تجربه و مهارت برخورد با وضعیت بحرانی را کسب می نماید. لذا این مطالعه با هدف نظرسنجی از کارورزان در انتهای بخش اورژانس در مورد وضعیت فعلی آموزش ایشان صورت گرفت. روش ها: مطالعه از نوع توصیفی، مقطعی بود. نمونه پژوهش ۱۲۰ نفر کارورز بخش اورژانس بیمارستان آموزشی امام رضا (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز بودند که به روش تمام شماری و طی سال تحصیلی ۸۷-۸۶ انتخاب گردیدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته که حاوی ۴ بخش بود (چگونگی سپری شدن وقت کارورزان، رضایت از فراگیری اداره بیماران در وضعیت های خاص و مهارت های بالینی و کیفیت اورژانس)، جمع آوری گردید و توسط نرم افزار SPSS و با آماره های توصیفی و آزمون تی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میزان رضایت مندی اغلب دانشجویان از نحوه آموزش مهارت های بالینی در اداره شرایط خاص اورژانسی متوسط تا زیاد بود (به جز نحوه اداره فوریت های آلرژیک که رضایت مندی در حد کم گزارش گردید). میزان رضایت مندی کارورزان از نحوه آموزش فرایندهای عملی اغلب در محدوده متوسط تا بسیار زیاد گزارش گردید. میزان موافقت ۲/۶۴% شرکت کنندگان در مورد افزایش طول دوره اورژانس در حد زیاد و بسیار زیاد بوده است. متوسط رتبه بندی بخش اورژانس توسط کاورزان در بین سایر بخش های سپری شده در حدود ۲ (نمره یک نشان دهنده بهترین وضعیت، و ۱۰ بدترین وضعیت) بود. بحث: هرچند در مقایسه با مطالعات قبلی در همین مرکز، میزان رضایت مندی دانشجویان از وضعیت آموزشی افزایش یافته بود، ولی وضعیت فعلی نیز با حد ایده آل فاصله دارد.

Keywords:

Medical interns , emergency ward , satisfaction , education , کارورزان پزشکی , بخش اورژانس , رضایت مندی , آموزش