طراحی الگوی برنامه درسی تجربه شده مبتنی بر رویکرد پدیدارشناسی و اعتبارسنجی آن در گروه های پزشکی

مقدمه: تقاضا برای برنامه های درسی که دربرگیرنده بازتاب های اجتماعی و مشارکت افراد در شکل دهی مستمر اجتماع است، رو به افزایش گذاشته است. این مطالعه، به طراحی و اعتباربخشی الگوی برنامه درسی تجربه شده با تاکید بر دیدگاه های اندیشمندان پدیدارشناس می پردازد. روش ها: پژوهش حاضر در دو سطح انجام شد. در سطح اول با استفاده از روش مطالعه نظری و تاکید بر دیدگاه های ون منن (van Manen) و تد آئوکی (Ted Aoki) به طراحی الگو اقدام گردید. در سطح دوم یک پژوهش کیفی از نوع تجربه زیست شده- پدیدارشناختی انجام شد. دانشجویان رشته تحصیلی دندان پزشکی و کارشناسی ارشد پرستاری در دانشگاه های آزاد خوراسگان اصفهان و علوم پزشکی اصفهان مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند و نتایج به دست آمده با استفاده از الگوی ون منن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: سطوح الگوی طراحی شده عبارت بودند از: برنامه درسی مورد انتظار، برنامه درسی تصوری، برنامه درسی نهفته، برنامه درسی تعاملی (فعالیت پداگوژیک، روابط والدینی، برنامه درسی مستورشده) تاثیرات پداگوژیک و خودفکوری. نتیجه گیری: استفاده از الگوی برنامه درسی تجربه شده، با توجه به سطوح پیشنهادی آن، امکان تفکر و تامل و خودارزیابی را در یادگیرنده فراهم، و با شناخت تجارب فردی دانشجویان و توجه به فرایند تدریس- یادگیری، تاثیر برنامه درسی را بیشتر می کند.

Keywords:

Experiential curriculum , Phenomenology , Lived experience , Parental relationships , Pedagogical influences , Self-reflection. , برنامه درسی تجربه شده , پدیدارشناختی , تجربه زیست شده روابط والدینی , تاثیرات پداگوژیک , خودفکوری.