تحلیل ساختاری نقش مولفه های آموزشی ترویجی و روان شناختی بر رفتار زیست محیطی گندم کاران شهرستان بوکان

با توجه به اثر آموزش های مناسب در تغییر آگاهی ها و نگرش افراد نسبت به حفظ محیط زیست، رفتارهای سازگار افراد با محیط زیست دور از انتظار نمی باشد. هدف کلی این پژوهش بررسی تاثیر سازه های آموزشی ترویجی و روانشناختی بر رفتار زیست محیطی گندم کاران شهرستان بوکان می باشد. برای دست یابی به این هدف، در این پژوهش از فن پیمایش که از روش های توصیفی می باشد، استفاده شد. جامعه آماری پژوهش ۵۴۷۳ نفر از گندم کاران شهرستان بوکان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری ساده تصادفی با انتساب متناسب و با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان، ۳۵۷ نفر نمونه گیری شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود. روایی محتوایی پرسشنامه با کسب نظر متخصصان و صاحب نظران بررسی شد و اصلاحات لازم صورت گرفت؛ همچنین روایی آن با استفاده از پایایی ترکیبی (CR) به دست آمد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی، روایی، پایایی و برازش متغیرهای پنهان پژوهش را تایید کرد. مقدار ضریب آلفای کرونباخ برای بخش های مختلف پرسشنامه بالاتر از ۷۰/۰ محاسبه شد به این معنی که بخش های مختلف پرسشنامه از پایایی مناسبی برخوردار است. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی از نرم افزارهای SPSSWin۲۲ و LISRE ۸.۸۰ استفاده شد. نتایج نشان داد که خودشناسی و نگرش های زیست محیطی مولفه های اصلی سازه روانشناختی در زمینه رفتار زیست محیطی می باشد. همچنین سازه های آموزشی ترویجی و روانشناختی تاثیر مثبت و معنی داری بر رفتار زیست محیطی داشتند و در مجموع ۴۱ درصد از کل واریانس متغیر وابسته را تبیین کردند.

Keywords:

رفتار زیست محیطی , گندم کاران , عامل آموزشی ترویجی , عامل روانشناختی