ضمان از دین مجهول
Publish place: Civil Jurisprudence Doctrines، Vol: 4، Issue: 6
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 97
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MADA-4-6_006
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
ضامن می تواند بی آنکه به میزان دین مضمون عنه (بدهکار) آگاهی داشته باشد از آن ضمانت کند، حتی اگر مقدار آن فراتر از حد تصور او باشد. قانون مدنی نیز به تبعیت از نظر مشهور فقیهان امامیه در ماده ۶۹۴ به آن تصریح کرده است. در مقابل عده ای از فقیهان امامیه و اهل سنت چنین ضمانی را باطل دانسته و به ادله ای چون نفی غرر و عدم صحت التزام به مال در صورت جهل استناد کرده اند. در این پژوهش ادله قائلان به بطلان این نوع ضمانت بررسی و در نهایت رد شده است. اطلاق نصوص آیات و روایات، اصل صحت، دلیل عقل و عدم منافات ضمان با غرر از طریق نفی معاوضی دانستن ضمان عقدی، مهم ترین ادله بر صحت چنین ضمانی است.
Authors
احمد باقری
استاد دانشگاه تهران
زهره نیک عمل
دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی