مقایسه معیارهای بالینی آمسل با روش استاندارد رنگ آمیزی گرم در تشخیص واژینوز باکتریال

مقدمه: واژینوز باکتریال، شایع ترین نوع واژینیت در زنان سنین باروری است که توسط معیارهای بالینی آمسل و یا سیستم نمره دهی میکروسکوپی ناجنت (رنگ آمیزی گرم)، تشخیص داده می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه معیارهای بالینی آمسل با روش استاندارد رنگ آمیزی گرم در تشخیص واژینوز باکتریال انجام شد. روش کار: این مطالعه تجربی به منظور مقایسه معیارهای بالینی آمسل با روش استاندارد رنگ آمیزی گرم در تشخیص واژینوز باکتریال در سال ۹۵-۱۳۹۴ بر روی ۱۰۰ زن متاهل مراجعه کننده به درمانگاه های زنان شهر خرم آباد انجام شد. سیستم نمره دهی ناجنت به عنوان روش تشخیصی استاندارد طلایی واژینوز باکتریال در نظر گرفته شد. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی معیارهای آمسل با سیستم نمره دهی ناجنت مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۰) انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سن، طول مدت ازدواج، سن اولین قاعدگی و اولین بارداری واحدهای پژوهش به ترتیب ۹۳/۸±۹۶/۳۱، ۵۰/۳± ۹۶/۱۸، ۸۵/۰±۹۹/۱۲ و ۸۴/۳±۰۳/۲۰ سال بود. در ارزیابی ارزش تشخیصی سیستم نمره دهی ناجنت در مقایسه با معیارهای آمسل، معیارهای آمسل دارای حساسیت ۱۰۰%، ویژگی ۴۶%، ارزش اخباری مثبت ۵/۹۲% و ارزش اخباری منفی ۱۰۰% بود. نتیجه گیری: معیارهای آمسل به اندازه سیستم امتیازدهی ناجنت در تشخیص این عفونت دقت ندارند و رنگ­آمیزی گرم برای تشخیص صحیح واژینوز باکتریال نیاز است.

Keywords:

رنگ آمیزی گرم , سیستم نمره دهی ناجنت , معیار آمسل , واژینوز باکتریال