تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر غلظت پاراتورمون، استروژن و آلکالین فسفاتاز سرمی زنان چاق مبتلا به یائسگی زودرس

مقدمه: پوکی استخوان، شایع ترین بیماری متابولیک استخوانی بوده که می تواند منجر به شکستگی های خطرناک شود. در این بیماری توده استخوانی تحلیل یافته و شکستگی به راحتی اتفاق می افتد. مطالعه حاضر با هدف تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر غلظت هورمون پاراتورمون، استروژن و آلکالین فسفاتاز سرمی زنان مبتلا به یائسگی زودرس انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال ۱۳۹۳ بر روی ۲۱ زن مبتلا به یائسگی زودرس با دامنه سنی ۴۵-۳۵ سال انجام شد. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی شامل ۸ هفته، هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه به مدت ۴۵ تا۶۰ دقیقه با شدتی معادل ۶۵% تا ۷۵% حداکثر ضربان قلب ذخیره اجرا شد. ۲۴ ساعت پیش از اولین جلسه تمرین و ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در پایان هفته هشتم، مقادیر هورمون پاراتورمون، استروژن و برخی نشانگرهای متابولیزم استخوان سرمی با استفاده از روش رادیوایمونواسی (RIA) و الایزا در حالت ۱۲ ساعت ناشتایی ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های تی دانشجویی و تحلیل کوواریانس انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: هشت هفته تمرین هوازی منجر به افزایش معنی دار مقادیر کلسیم (۰۰۱/۰=p)، فسفر (۰۰۱/۰=p)، استروژن (۰۰۱/۰=p) و پاراتورمون (۰۰۱/۰=p) در گروه تمرین هوازی شد، در صورتی که تغییر معنی داری در مقادیر الکالین فسفاتاز در پایان دوره مشاهده نشد (۹۲/۰=p). نتیجه گیری: هشت هفته تمرین هوازی با شدت ۶۵% تا ۷۵% حداکثر ضربان قلب ذخیره منجر به افزایش معنی دار در مقادیر کلسیم، فسفر، استروژن و پاراتورمون در زنان مبتلا به یائسگی زودرس شد. در کل می توان نتیجه گرفت که اجرای فعالیت بدنی منظم منجر به افزایش تراکم استخوان ها و کاهش خطر شکستگی در زنان یائسه زودرس می شود.

Keywords:

استروژن و آلکالین فسفاتاز , پاراتورمون , تمرین هوازی , کلسیم