تاثیر هشت هفته تمرین قدرتی- استقامتی بر سطوح سرمی AGRP، هورمون رشد، تغییرات اشتها و وزن بدن در زنان یائسه

مقدمه: یائسگی با تغییرات فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی نظیر افسردگی، افزایش وزن و اختلالات اشتها همراه است. پروتئین وابسته به آگوتی (AGRP) یک پپتید مترشحه از هسته کمانی هیپوتالاموس است که نقش مهمی در تعادل انرژی، کنترل وزن و دریافت غذا ایفا می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ۸ هفته تمرین ترکیبی (قدرتی و استقامتی) بر سطوح سرمی پروتئین وابسته به آگوتی (AGRP)، هورمون رشد، تغییرات اشتها و وزن بدن در زنان یائسه انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۳ بر روی ۴۰ نفر از زنان سالمند یائسه بازنشسته آموزش و پرورش مراجعه کننده به پایگاه قهرمانی شهرستان شهرکرد انجام شد. افراد به طور تصادفی ساده در یکی از چهار گروه تمرین استقامتی+ قدرتی (E+S)، قدرتی+ استقامتی (S+E)، ترکیبی چرخشی (CI) و کنترل قرار گرفتند. برنامه های تمرینی به مدت ۸ هفته و ۳ روز در هفته انجام شد. برنامه تمرین استقامتی شامل کار بر روی دوچرخه ثابت و برنامه تمرین قدرتی شامل چند تمرین منتخب بالاتنه و پایین تنه بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های تی وابسته و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: پس از ۸ هفته تمرینات ترکیبی اختلاف معنی داری در بین چهار گروه در توده بدنی (۰۱۷/۰=p) و شاخص توده بدنی (۰۲۳/۰=p) وجود داشت، اما در مقادیر AGRP (۰۷/۰=p) و هورمون رشد (۳۵/۰=p) اختلاف معنی داری مشاهده نشد. با وجود افزایش معنی دار احساس سیری در گروه S+E (۰۵/۰>p) اختلاف معنی داری در مقادیر این شاخص بین ۴ گروه مشاهده نشد (۴/۰=p). نتیجه گیری:انجام تمرینات ترکیبی با هر ترتیبی می تواند منجر به بهبود ترکیب بدن شود، اما تمرینات با ترکیب متفاوت در مدت ۸ هفته نمی تواند تغییر معنی داری در AGRP، اشتها و هورمون رشد افراد سالمند ایجاد کند، لذا تمرینات با دوره طولانی تر پیشنهاد می گردد.

Keywords:

اشتها , پروتئین وابسته به آگوتی , تمرین ورزشی , سالمند , هورمون رشد