تشخیص آنوپلوئیدی ها به وسیله آمنیوسنتز در موارد پرخطر تست غربالگری سه ماهه اول بارداری

مقدمه: تشخیص زودرس ناهنجاری های مادرزادی در اوایل بارداری و ختم آنها می تواند از تولد نوزادان معلول که سربار خانواده و جامعه هستند، جلوگیری کند. مطالعه حاضر با هدف تشخیص آنوپلوئیدی ها به وسیله آمنیوسنتز در موارد پرخطر تست غربالگری سه ماهه اول بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی (مقطعی) در سال ۱۳۹۲ بر روی ۱۲۱ نفر از زنان بارداری که نتایج غربالگری سندرم داون و سایر آنوپلوئیدی های آنها در تست سه ماهه اول بارداری (۱۱ هفته تا ۱۳ هفته و ۶ روز) پرخطر قید شده بود و جهت انجام آمنیوسنتز (۲۰-۱۵ هفته) به بخش طب جنین بیمارستان الزاهراء تبریز مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بود که شامل مشخصات واحدهای پژوهش، اطلاعات حاصل از نتایج تست های غربالگری سه ماهه اول بارداری و اطلاعات حاصل از آمنیوسنتز (نتایج کاریوتیپ جنین) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۳) و آزمون های همبستگی، تست تی و آنووا انجام شد. میزان p کمتر یا مساوی ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها:. ۱۱ مورد از جنین ها، مبتلا به آنوپلوئیدی بودند که ۵ مورد سندرم داون، ۳ مورد تریزومی ۱۸ و یک مورد کلاین فیلتر شناسایی شد. بین افزایش خطر سندرم داون و نتایج آمنیوسنتز (۰۰۰۱/۰=p) و بین افزایش ضخامت NT و نتایج آمنیوسنتز (۰۴/۰=p) ارتباط آماری معنی داری وجود داشت. هیچ یک از مشخصات واحدها با نتایج غربالگری در سه ماهه اول بارداری ارتباط آماری معنی داری نداشتند (۰۵/۰p≥). سن (۰۳/۰=p)، تعداد زایمان (۰۴۷/۰=p) و تعداد فرزند زنده (۰۳۶/۰=p) و سابقه آنومالی در فرزند قبلی (۰۰۱/۰=p) با نتایج آمنیوسنتز ارتباط آماری معنی داری داشت. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر آمنیوسنتز از بین موارد پرخطر شناسایی شده توسط تست غربالگری سه ماهه اول بارداری، ۱۰% را به عنوان موارد آنوپلوئیدی تشخیص داد.

Keywords:

آمنیوسنتز , آنوپلوئیدی , سندرم داون , سه ماهه اول بارداری , غربالگری