بررسی عوامل موثر بر طول مدت بستری از ابتدای شروع زایمان تا ترخیص با استفاده از مدل رگرسیونی کاکس

مقدمه: بارداری و زایمان، تجربه بزرگی در زندگی یک زن محسوب می شود. افزایش زایمان سزارین به عوامل گوناگونی از جمله ناآگاهی بیماران، محرک های مالی و ترجیح پزشکان بستگی دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر طول مدت بستری از ابتدای شروع زایمان تا ترخیص با استفاده از مدل رگرسیونی کاکس در بیمارستان فاطمیه شهر همدان انجام شد. روش کار:مطالعه حاضر یک مطالعه آینده نگر تاریخی می باشد که اطلاعات آن از بررسی پرونده های زنان مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه همدان از ابتدای فروردین ماه سال ۱۳۸۸ تا پایان اسفند ماه سال ۱۳۹۰ جمع آوری شد.تعداد ۱۱۲۴۶ پرونده مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها، چک لیست محقق ساخته است.متغیر پاسخ در این مطالعه، مدت زمان بستری زنان در بیمارستان به واسطه زایمان بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۹) و SAS (نسخه ۲/۹) و روش کاپلان- مایر، آزمون لگ-رتبه، مدل مخاطرات متناسب کاکس، مانده های کاکس- اسنل و آزمون مانده های شونفیلد انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سن زنان در گروه زایمان طبیعی ۲۷/۶±۶۸/۲۵ سال و در گروه سزارین ۲۳/۶±۱۷/۲۷ سال بود. میانگین وزن نوزاد در گروه زایمان طبیعی ۹۲/۶۰۱±۷۱/۲۹۸۴ گرم و در گروه سزارین ۹۴/۵۵۴±۶۰/۳۰۳۰ گرم و میانه طول مدت زمان بستری در گروه زایمان طبیعی ۰۶/۱۸± ۸۴/۲۹ ساعت و در گروه سزارین ۵۹/۲۴±۴۶/۴۱ ساعت بود. بر اساس آزمون لگ-رتبه و مدل رگرسیونی کاکس، اختلاف مدت زمان بستری و در متغیرهای سن مادران، سن بارداری، وزن هنگام تولد، تعداد بارداری های قبلی و نوع زایمان معنی دار بود (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: با افزایش وزن نوزاد هنگام تولد، مدت زمان بستری آن ها به طور معنی داری افزایش می یابد. همچنین با افزایش تعداد بارداری های قبلی، این مدت زمان به طور کاملا مشهودی کاهش می یابد و در نهایت زمان بستری در زنان با زایمان سزارین بیشتر از زایمان طبیعی می باشد.

Keywords:

زایمان , سزارین , مخاطرات متناسب کاکس