سنجش کیفیت زندگی دانش آموزان دخترپایه ششم ابتدایی در مدرسه

هدف پژوهش حاضر، سنجش کیفیت زندگی در مدرسه برای دانش­آموزان پایه ششم ابتدایی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعهء آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش­آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر بابل که در سال۹۷-۱۳۹۶  مشغول به تحصل بودند، تشکیل دادند. روش نمونه­گیری، خوشه­ای چند مرحله­ای بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان ۳۴۰ نفر برآورد شد. ابزار پژوهش، پرسشنامهء کیفیت زندگی در مدرسه (اینلی و بورگ، ۱۹۹۲) بود که روایی و پایایی آن در جامعه ایران تایید شده است. داده­ها با استفاده از آزمون­های t تک نمونه­ای و آزمون رتبه­ای فریدمن مورد تحلیل قرار گرفت. یافته­ها نشان داد دانش­آموزان ابعاد رضایت عمومی، رابطه با معلم، فرصت، پیشرفت، ماجراجویی و انسجام اجتماعی را مطلوب ارزیابی کرده­اند، اما در بعد عاطفه منفی، میانگین نمونه پژوهشی برابر با میانگین فرضی جامعه  است. همچنین رتبه­بندی ابعاد کیفیت زندگی حاکی از این است که بعد «انسجام اجتماعی» در اولویت اول و بعد «پیشرفت» در اولویت آخر قرار دارد. بنابراین می­توان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی دانش­آموزان پایه ششم در مدارس شهرستان بابل در وضعیت مناسبی قرار دارد.

Keywords:

کیفیت زندگی , دانش آموزان , دوره ابتدایی