عوارض مادری- جنینی و نوزادی زایمان در آب در مقایسه با زایمان معمولی

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 51

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJOGI-16-70_002

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

Abstract:

مقدمه: با توجه به استفاده از آب گرم به عنوان روشی برای کاهش درد زایمان و با توجه به وجود تردیدهایی در خصوص عوارض احتمالی زایمان در آب، مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض مادری- جنینی و نوزادی زایمان در آب در مقایسه با زایمان معمولی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۸۸-۱۳۸۷ بر روی ۲۰۰ زن باردار در بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. افراد در دو گروه ۱۰۰ نفری زایمان به روش معمولی و زایمان در آب قرار گرفتند. در گروه زایمان در آب، مادر اجازه تحرک آزادانه داشت و از نظر مصرف مایعات محدودیتی نداشت و در گروه زایمان به روش معمولی، زایمان به سبک معمول زایشگاه انجام می شد. طول مدت زایمان، میزان سزارین، میزان خونریزی پس از زایمان، میزان عفونت مادری و نوزادی طی یک هفته اول پس از زایمان و نیز آپگار اولیه نوزادی، عفونت چشم نوزادی و میزان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در دو گروه مقایسه شد. در نهایت ۸۸ نفر در گروه زایمان معمولی و ۸۳ نفر در گروه زایمان در آب باقی ماندند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۴) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، کای اسکوئر و تی دانشجویی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه از نظر میانگین طول مدت مرحله اول (۳۴۴/۰=p)، دوم (۳۷۲/۰=p) و سوم (۵۲۳/۰=p) زایمان اختلاف معناداری نداشتند. میزان سزارین در گروه زایمان به روش معمولی، به طور معناداری بالاتر از گروه زایمان در آب بود (۰۱۸/۰=p). آپگار دقیقه اول (۰۲۶/۰=p) و پنجم (۰۰۱/۰≥p) نوزادان در گروه زایمان در آب، به طور معناداری بهتر از گروه زایمان به روش معمولی بود. دو گروه از نظر سایر متغیرها تفاوتی نداشتند. نتیجه گیری: زایمان در آب، به دلیل کاهش درد و کاهش مداخلات پزشکی و همچنین به دلیل عدم تاثیر سوء بر روی نوزاد، می تواند جایگزین مناسبی برای زایمان به روش متداول باشد.

Authors

مرضیه قاسمی

استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.

فاطمه تارا

دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات اختلالات تخمک گذاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

حامی اشرف

پزشک عمومی، محقق پژوهشی، بیمارستان رضوی، مشهد، ایران.