مقدار سرمی هورمون آنتی مولرین بعد از تمرین ورزشی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک، یک بیماری غدد درون ریز پیچیده است که با اختلالات متابولیکی و تولید مثلی مشخص می شود. این سندرم، شایعترین علت ناباروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی بر شاخص‍های چاقی، مقاومت به انسولین و سطح سرمی هورمون آنتی مولرین در بیماران PCOS انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمونو گروه کنترل می باشد که در سال ۱۳۹۱ بر روی ۲۲ زن مبتلا به PCOS مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی کوثر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین به مدت ۸ هفته به صورت سه جلسه در هفته بود. در هفته صفر و هشتم، نمونه خون ناشتا جمع آوری و اندازه گیری های آنتروپومتریک انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۵) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و تی وابسته انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: وزن بدن (۰۰۲/۰>p)، شاخص توده بدنی (۰۵/۰>p)، نسبت دور کمر به باسن (۰۰۱/۰>p) و درصد چربی بدن (۰۲/۰>p) در گروه تمرین هوازی، به طور معنی داری کاهش یافت، در حالی که VO۲ peak با ورزش افزایش یافت (۰۵/۰p<). تغییرات در شاخص مقاومت به انسولین و هورمون آنتی مولرین در هیچ یک از گروه ها معنی دار نبود (۰۵/۰p>). نتیجه گیری: تمرین هوازی، وضعیت متابولیک و مورفولوژیک بیماران مبتلا به PCOS را بهبود می بخشد و این اثرات مفید با تغییر در سطوح سرمی هورمون آنتی مولرین همراه نیست.

Keywords:

کاهش وزن , ناباروری , ورزش , هورمون آنتی مولرین