مقایسه اثر برداشتن لایه ای از جلد و زیر جلد در محل برش جراحی در جراحی های متداول و کاهش میزان عفونت و باز شدن زخم های جراحی در بیماران پرخطر جراحی های زنان و مامایی

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 30

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJOGI-16-58_001

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

Abstract:

مقدمه: عفونت زخم، یک عفونت باکتریال در محل برش جراحی است که در ۱/۷-۲/۱ درصد جراحی ها و ۱۵-۳ درصد سزارین ها رخ می دهد. جهت پیشگیری از عفونت، روش های مختلفی پیشنهاد شده است که از آن جمله می توان به مصرف آنتی بیوتیک پروفیلاکسی قبل از عمل و تکنیک صحیح جراحی اشاره کرد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه برش لایه ای از جلد و زیر جلد در هنگام ترمیم جدار شکم به دنبال عمل جراحی در کاهش میزان عفونت زخم انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال ۱۳۹۱ بر روی ۷۴۰ بیمار داوطلب انواع جراحی های زنان و سزارین که در خطر بالای عفونت زخم بودند، در مرکز آموزشی درمانی الزهرا و طالقانی تبریز انجام شد. بیماران به دو گروه تقسیم شدند و در یک گروه، ترمیم محل برش جراحی به صورت متداول انجام شد و در گروه دوم، لایه ای از جلد و زیر جلد در محل برش، برداشته شد. یافته های بالینی عفونت زخم طی ۱۰ روز پس از جراحی، بررسی و مقایسه شدند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۷) و آزمون های تی، کای اسکوئر و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه مداخله و شاهد از نظر متغیرهای قبل از عمل شامل سن، وزن، قد و توزیع فراوانی عوامل خطر عفونت زخم، تفاوت آماری معنی داری نداشتند (۰۵/۰عفونت زخم مبتلا بودند، که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود (۰۴/۰=p). از بین عوامل خطر عفونت زخم، مداخله مورد نظر تنها در گروه بیماران چاق نسبت به گروه شاهد تفاوت آماری معنی داری در کاهش میزان عفونت زخم ایجاد کرد (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: برش لایه ای از جلد و زیر جلد در محل برش جراحی در هنگام ترمیم جدار به دنبال جراحی های زنان و مامایی توانست به وضوح میزان عفونت زخم را به ویژه در حضور عامل خطر چاقی کاهش دهد.

Authors

نازلی نوالی

استادیار گروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سلامت باروری زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.

پروین باستانی

استادیار گروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سلامت باروری زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.

بهناز نجف نژاد

رزیدنت زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سلامت باروری زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.

فاطمه ملاح

استادیار گروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سلامت باروری زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.